Artykuł sponsorowany
W przypadku zdecydowanej większości zaburzeń psychicznych, bardzo trudno opisać konkretne przyczyny, które je powodują. Tak samo wygląda sprawa w przypadku OCD, ponieważ zaburzenie to może dotykać ludzi w różnym wieku i mieszkających w różnych częściach świata. Uwarunkowania OCD to czynniki takie jak genetyka, wychowanie w trudnym środowisku, osobowość, funkcjonowanie konkretnych stref w mózgu, infekcje ośrodkowego układu nerwowego. Dodatkowo z perspektywy psychologicznej, spore znaczenie mają takie aspekty jak nadmierny perfekcjonizm, chęć osiągnięć, ogromna ambicja, koncentracja na tym, aby być najlepszym w różnych sferach życia.
Do dwóch głównych objawów OCD należą obsesje oraz kompulsje (natręctwa). Oznacza to, że osoba z zaburzeniami obsesyjno-kompulsyjnymi zwykle przejawia takie obsesyjne zachowania jak lęk przed zabrudzeniem się, konieczność utrzymania czystości (zarówno jeśli chodzi o ciało, jak i pomieszczenia na przykład w domu. Zwykle osoby z OCD mają również potrzebę symetrii oraz konieczność sprawdzania różnych sprzętów, na przykład tego, czy zostały zamknięte drzwi lub wyłączony piekarnik. Niektórzy muszą sprawdzić coś kilka razy pod rząd i robią to praktycznie nieświadomie. Dodatkowo u osób z tym zaburzeniem pojawiają się natrętne myśli, które mogą utrudniać codzienne funkcjonowanie. Wszelkie próby opierania się tym obsesjom sprawiają, że u jednostki pojawia się dyskomfort i nadmierny lęk. Niestety konsekwencją obsesji i kompulsji mogą być poważne problemy z życiem codziennym, zarówno rodzinnym jak i zawodowym. Osoba z OCD nie jest w stanie przerwać swoich typowych czynności i zaprzestać myśli, dlatego też je powtarza mimo że nie widzi w nich sensu.
W przypadku, gdy dana osoba obserwuje u siebie objawy OCD, dobrym rozwiązaniem jest zwrócenie się o pomoc do specjalisty. Zwykle najlepiej wybrać się do psychologa. Dobrze sprawdzi się psychoterapia online, na przykład w klinice Psychology for Life Changing. W niektórych przypadkach konieczna może być również wizyta u psychiatry, który zaleci zażywanie odpowiednich leków. W tym wypadku podawane są zwykle inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI). Warto jednak wiedzieć o tym, że w wielu wypadkach wystarcza psychoterapia, na przykład poznawczo-behawioralna, której celem jest zmiana dotychczasowych zachowań, poglądów myślowych i skryptów. Niestety proces leczenia OCD może potrwać od kilku do kilkunastu miesięcy, ponieważ pewne zachowania są już wyuczone od wielu lat. Psychoterapeuta zwykle dodatkowo prowadzi działania z zakresu psychoedukacji, a więc uczy pacjenta sposobów postępowania oraz zamiany natrętnych myśli i zachowań na inne.
