Artykuł sponsorowany
Podkręcanie procesora AMD przestało być domeną zapaleńców z forów. Dziś jest to realny sposób na poprawę wydajności komputera bez inwestowania w nowy sprzęt. Trzeba jednak wiedzieć, jak robić to z głową, bo nowoczesne procesory rządzą się innymi zasadami niż niegdyś.
Jeszcze kilka lat temu podkręcanie polegało głównie na ręcznym ustawieniu jednego, wyższego taktowania. Dziś procesory same reagują na temperaturę, obciążenie i dostępne napięcie. AMD mocno postawiło na automatyzację, podobnie jak konkurencja — co widać też w jednostkach takich jak np. Intel Core i5.
W praktyce oznacza to jedno: zamiast zmuszać CPU do pracy na sztywno, lepiej stworzyć mu dobre warunki do działania. To właśnie wtedy algorytmy boostu zaczynają robić swoją robotę.
W przypadku procesorów AMD, w tym popularnych modeli jak AMD Ryzen 5, największe efekty daje połączenie Precision Boost Overdrive i Curve Optimizer. Nie chodzi tu o brutalne zwiększanie zegarów, ale o obniżenie napięcia, którego procesor potrzebuje do pracy.
Efekt? Niższe temperatury, stabilniejsza praca i częstsze utrzymywanie wyższych taktowań. To właśnie dlatego ta metoda jest dziś uznawana za najbezpieczniejszą i najbardziej opłacalną. W uproszczeniu cały proces sprowadza się do kilku kroków:
Włączenia profilu pamięci RAM,
Aktywacji PBO w BIOS-ie,
Ustawienia Curve Optimizer w trybie Negative,
Sprawdzenia stabilności po każdej zmianie.
To wystarczy, by zauważyć realny wzrost wydajności w grach i codziennej pracy.
Możesz mieć najlepszy procesor i solidne OC, ale bez kontroli temperatur daleko nie zajdziesz. Ryzeny bardzo mocno reagują na ciepło — im chłodniej, tym chętniej podnoszą taktowanie. Dlatego kluczowe jest, aby pod obciążeniem utrzymywać temperatury w rozsądnym zakresie.
Wysokie napięcie? Krótkie skoki są normalne, ale stałe, podbite wartości przy pełnym obciążeniu to prosta droga do throttlingu. Czy warto ryzykować stabilność systemu dla kilku dodatkowych megaherców?
Ustawienie jednego taktowania dla wszystkich rdzeni brzmi logicznie, ale w praktyce bywa utratą potencjału. Taki zabieg blokuje dynamiczny boost, który w lekkich zadaniach potrafi dać znacznie wyższe zegary. Podobne dylematy pojawiają się także przy mocnych jednostkach, takich jak np. Intel Core i7, gdzie ręczne OC wymaga bardzo precyzyjnej kontroli energii i chłodzenia.
W Ryzenach ręczne OC ma sens głównie w starszych generacjach lub przy bardzo specyficznych zastosowaniach. Do codziennego użytku zwykle przegrywa z PBO i Curve Optimizer.
Efektywne podkręcanie procesorów AMD nie polega na wyciskaniu absolutnego maksimum za wszelką cenę. Chodzi o balans między temperaturą, napięciem i wydajnością. Gdy dasz procesorowi odpowiednie warunki, on sam pokaże, na co go stać.
