Z uwagi na masę całkowitą, przekraczającą w pełnym obciążeniu ponad 5 ton, uchodzi za jedną z najtrudniejszych maszyn w pilotażu. Jest jednak niezastąpiony wszędzie tam, gdzie płoną lasy czy łąki. Stacjonujący na piotrkowskim lotnisku Dromader PZL M18B od ponad dwudziestu lat bierze udział w akcjach gaśniczych, zarówno na terenie województwa łódzkiego, jak i całego kraju. Pilotuje go jeden z najbardziej doświadczonych pilotów i instruktorów, piotrkowianin, Bogdan Bińkowski.
Aeroklub Ziemi Piotrkowskiej to nie tylko szkolenia pilotów szybowcowych i samolotowych, efektowne skoki spadochronowe, czy modelarstwo, to również działalność na rzecz bezpieczeństwa nie tylko lokalnej społeczności. Od ponad dwudziestu lat na piotrkowskim lotnisku istnieje tzw. „leśna baza”, miejsce gdzie stacjonuje i skąd startuje samolot gaśniczy Dromader PZL M18B, biorący udział w akcjach przeciwpożarowych i gaśniczych na terenie województwa łódzkiego, a także na terenie całego kraju. Maszyna należy do Wydziału Usług Lotniczych w Mielcu, a jednym z jej pilotów jest piotrkowianin, Bogdan Bińkowski. – Mimo że w nazewnictwie polskich lotnisk, piotrkowskie figuruje jako tzw. wyłączonego użytku, tak naprawdę nasze lotnisko spełnia wszystkie funkcje lotniska użytku publicznego. Zmienia to zasadniczo naszą aeroklubową funkcję i rolę w Piotrkowie, województwie łódzkim, a nawet całym kraju – mówi Jarosław Cempel, dyrektor Aeroklubu Ziemi Piotrkowskiej. – Darmowe udostępnienie piotrkowskiego lotniska ogółowi społeczeństwa traktujemy jako misję krzewienia wiedzy i kultury lotniczej. Z naszego lotniska korzystają wszystkie służby: Policja, Straż Pożarna, Wojsko Polskie (GROM) i wiele innych, specjalistycznych służb. Lądują tu także samoloty przewożące najwyższych urzędników państwowych. Mimo naszej służebnej roli dla bezpieczeństwa społeczeństwa jesteśmy normalnymi płatnikami podatków bez najmniejszych nawet ulg, które mogłyby przecież zostać wobec lotniska zastosowane. Nasza współpraca z ZUA oraz Łódzką Dyrekcja Lasów Państwowych w kwestii zabezpieczenia przeciwpożarowego, jednego z największych w Polsce kompleksów leśnych trwa już wiele lat i bardzo ją sobie cenimy. Jesteśmy dumni z tego, że czołową postacią w tej współpracy jest jeden z najstarszych stażem członkowskim w aeroklubie pilot – Bogdan Bińkowski.
5 minut gotów do startu
Sezon dla Dromadera rozpoczyna się wiosną, a kończy jesienią. Tak jest od przeszło dwudziestu lat. – Praktycznie mamy dyżury codziennie. Od godziny 9:30 i jeśli nie ma akcji gaśniczej, to kończymy na godzinę przed zachodem słońca. W tej chwili w Piotrkowie stacjonuje jeden dromader, dawniej były nawet trzy, ale wiadomo czasy się zmieniają – mówi Bogdan Bińkowski, pilot Dromadera, były szef wyszkolenia AZP. – Dostaję wezwanie do pożaru. Tutaj w bazie mam mapę, w samolocie dodatkowo GPS, który podaje nam koordynat do pożaru. Startuję, zabieram wodę do zbiorników i lecę do akcji gaśniczej. Obecnie są cztery stopnie zagrożenia. 0 i 1 to oczywiście najmniejsze, kiedy pożaru praktycznie nie ma, kolejnym jest 2, ten oznacza, że ogień występuje, najwyższy 3 stopień – wówczas mapa wyświetla się na czerwono. Mamy obowiązek wystartować do pożaru w ciągu pięciu minut. To niewiele czasu, jeśli wziąć pod uwagę, że musimy dojść do samolotu, uruchomić silnik, wykołować na pas startowy i wystartować. Dodatkowo musimy pamiętać o ruchu lotniczym, nie mogę doprowadzić do zagrożenia w korytarzach powietrznych, gdzie przecież inni latają.
2 tony wody w zrzucie
Jak wygląda gaszenie pożaru wykonywane z samolotu? – Akcja gaśnicza polega na tym, że nadlatuję nad pożar, następnie lokalizuję źródło ognia i zrzucam wodę. To jest jakieś 2 tys. litrów. Mogę zrzucić ją w jednym zrzucie lub zrzutem zwanym smużeniem, trwającym 15 sekund. Tak gasi się np. łąki. Jeśli jednak mam pod sobą duży las czy tzw. młodnik, wówczas zrzucam wodę jednym zrzutem. Oczywiście sposób gaszenia uzależniony jest to od wysokości i stopnia zagrożenia. Najniebezpieczniejszy dla nas, pilotów obsługujących Dromadery, jest pożar ściółkowy. Gdy mamy z nim do czynienia, musimy wejść na wysokość tuż nad nim i zrzucać wodę zaporowo, na wierzchołki drzew, by ogień nie przenosił się dalej. Skuteczność takich akcji jest duża, zwłaszcza przy mniejszych pożarach gasimy je praktycznie jednym zrzutem, przy większych ściśle współpracujemy ze Strażą Pożarną. nextpage
4 tys. km² pod ochroną
Bogdan Bińkowski należy do jednych z najbardziej doświadczonych pilotów gaśniczych w kraju. Uczestniczył w akcjach gaśniczych w Chile i w Portugalii, a także brał udział w gaszeniu największych pożarów w Polsce, tj.: w Kuźni Raciborskiej , Puszczy Bolimowskiej czy pożarów trawiących tereny wokół Przedborza, Opoczna i Skierniewic w 1992 roku. Teren, który obecnie nadzoruje jest dość rozległy i wynosi blisko 4 tys. km². – Nasz rejon to województwo łódzkie – mówi. – Od południa, od rzeki Warty, Radomska, aż do Płocka. Wydział Usług Lotniczych w Mielcu ma podpisany kontrakt z regionalną dyrekcją Lasów Państwowych w Łodzi więc obsługujemy region łódzki. Najbliższe, sąsiedzkie bazy to Kielce i Radom. Od zachodu jest jeszcze Ostrów Wielkopolski, jest też baza Jaroszewo bliżej Poznania oraz od południa, Rybnik i Opole. Obszar wokół Wrocławia obsługują koledzy z Lubinia. Jeśli się coś większego dzieje wówczas samoloty gaśnicze z tych wszystkich miejsc zlatują się nad pożar i biorą udział w akcji gaśniczej. Mamy też podlądowiska, z których możemy zabierać wodę, ale z nich korzystamy wtedy, gdy rzeczywiście dzieje się coś wielkiego. Zazwyczaj podjeżdża Straż Pożarna i uzupełnia nam zbiorniki, bo jak wiadomo taka akcja musi bardzo sprawnie przebiegać.
System bezpieczeństwa
Bezpieczeństwo przeciwpożarowe z udziałem samolotów to nie tylko Dromadery. To także cały zorganizowany system monitoringu. – W latach 80. i 90. na patrole przeciwpożarowe z naszego aeroklubu latała jeszcze Wilga. Oprócz samolotów gaśniczych był jeszcze samolot, który wykonywał loty patrolowe, co godzinę musiał przelatywać nad danym punktem kontrolnym. W tej chwili jest system wież z kamerami, gdzie osoby je obsługujące obserwują co się dzieje w danym regionie. Jeśli gdzieś pojawia się dym lub ogień każda z wież, która widzi pożar, nanosi na mapę w systemie komputerowym linię, miejsce przecięcia się tych linii z dwóch lub więcej wież, wskazuje miejsce pożaru. I ta koordynata jest podawana nam pilotom. W okolicy Piotrkowa jedna z tych wież znajduje się w Kole, druga jest w Straszowie. Wieże są też w Spale, w Smardzewicach i w Dobromierzu, ta ostatnia obsługuje Przedbórz – mówi Bogdan Bińkowski.
Zielona baza od 1989 roku
„Leśna baza” zaistniała na piotrkowskim lotnisku pod koniec lat 80. minionego stulecia. W marcu 1989 roku piotrkowski aeroklub podpisał umowę z ówczesnymi Zakładami Usług Agrolotniczych WSK Mielec na utworzenie na terenie lotniska tzw. „leśnej bazy”, gdzie stacjonowałyby maszyny biorące udział w akcjach gaszenia pożarów w lasach, na łąkach i torfowiskach. Grupą składającą się z czterech pilotów i dwóch mechaników dowodził wówczas Tomasz Kaczyński.
W ciągu sezonu piotrkowski „Dromader” uczestniczy nawet w ponad 100 akcjach gaśniczych.
Przypominamy, iż w dniach 31 sierpnia i 1 września br. na terenie piotrkowskiego lotniska odbędzie się impreza Fly Fest, przygotowywana z okazji obchodów przypadającej w tym roku rocznicy 100-lecia lotnictwa na ziemi piotrkowskiej. Impreza będzie miałach charakter Lotniczego Pikniku z udziałem znanych polskich pilotów, w tym kpt. Jerzego Makuli. Szczegółowy harmonogram imprezy przedstawimy już w nadchodzącym tygodniu.
Agawa
Komentarze 1