Od samego początku swojej wspaniałej przygody z boksem Henryk Średnicki (ur. 15.01.1955 r. w Siemianowicach Śląskich) był związany ze Śląskiem, broniąc barw takich klubów jak Górnik Siemianowice, GKS Katowice, GKS Tychy, GKS Jastrzębie oraz Górnik Sosnowiec. Jego pierwszym tytułem mistrzowskim było juniorski pierwszeństwo w kraju – wywalczone w 1973 r. na ringu w Krakowie. Następnie już jako senior sięgał jeszcze 6-krotnie po szarfę mistrza kraju w latach: 1974, 1975, 1976, 1978, 1979 i 1982. Ponadto w 1977 r. – wraz z GKS Jastrzębie – został drużynowym mistrzem Polski. Dwukrotnie boksował na Igrzyskach Olimpijskich (Montreal – 1976 i Moskwa – 1980). I chociaż nie zdobył medalu, to w Moskwie dosłownie otarł się o podium.

W ostatnim czasie Henryk Średnicki poważnie chorował. I chociaż walczył z przeciwnościami losu z równie wielką pasją, jak ze swoimi oponentami w ringu, to jednak w końcu musiał uznać decyzję losu, która przeniosła go na drugi brzeg rzeki życia i zamknęła na zawsze jeden z mistrzowskich rozdziałów w dziejach polskiego boksu.

tekst i fot. Polski Związek Bokserski