Inżynierowie Przyszłości: uczniowie III LO w Piotrkowie z innowacyjnymi pomysłami, których projekty mogą w przyszłości znaleźć zastosowanie w transporcie i lotnictwie

Nataniel Kuciński bada siłę aerodynamiczną rotorów Flettnera i efekt Magnusa na rotor zamontowany na wagoniku poruszającym się po szynach. Jego celem jest znalezienie optymalnych warunków pracy rotora, aby generował największą siłę nośną przy minimalnym zużyciu energii. Wyniki mogą pomóc firmom transportowym w zwiększeniu efektywności rotorów i ograniczeniu zużycia paliwa. Nataniel rozpoczął od szkicu projektu, a następnie zbudował prototyp, eliminując problemy z drganiami wagonika. Największym odkryciem było to, że gładka rura nie zawsze jest najlepszym rozwiązaniem: odpowiedni kształt i materiał rotora mogą znacząco poprawić jego działanie.

Zajmuję się badaniem siły aerodynamicznej podczas działania rotorów Flettnera i efektu Magnusa na rotor umieszczony na wagoniku, który porusza się po szynach. Staram się znaleźć jak najbardziej optymalne wartości oraz warunki dla rotora, całej konstrukcji, w których będzie on dawał największe siły nośne oraz zużywał najmniej energii, żeby w przyszłości różne firmy zajmujące się budową statków transportowych mogły skorzystać z tych wartości i wykorzystać je do zoptymalizowania działania rotorów oraz zmniejszyć zużycie paliwa. Zacząłem od graficznego narysowania oraz przygotowania szkicu całego projektu. Zakupiłem podstawowe elementy, żeby zacząć budowę. Pozamawiałem silniki oraz różne wyświetlacze. Złączyłem wszystko w całość i starałem się zmniejszyć bicie całej konstrukcji, ponieważ największym problemem były drgania, które powodowały, że wagonik nie był w stanie ustać w miejscu. Myślę, że największym sukcesem było wyciągnięcie odpowiednich wniosków, które ukazały mi, że gładka rura wcale nie może być najlepszym rozwiązaniem. Mogę znaleźć taki kształt oraz taki materiał, z którego będę mógł wykonać cały rotor, który sprawi, że cały mechanizm będzie działał jeszcze lepiej- opowiada Nataniel Kuciński.

Adam Ciupa bada zachowanie ciekłego paliwa rakietowego podczas lotu. Zbudował rakietę z modułem eksperymentalnym zawierającym zbiornik z cieczą imitującą paliwo oraz kamerę do rejestrowania jej ruchu. Podczas testowego lotu rakieta uległa zniszczeniu, ale moduł zbierający dane przetrwał, dostarczając cennych informacji. Adam wyciąga wnioski z niepowodzeń i planuje odbudowę rakiety, aby kontynuować badania w locie naddźwiękowym.

W ramach konkursu “Inżynierowie Przyszłości”, badam zachowanie ciekłego paliwa rakietowego podczas lotu rakiety. Badania zacząłem od skonstruowania układu pomiarowego, czyli rakiety, z przewidzianym miejscem na umieszczenie modułu eksperymentalnego, w którym umieściłem zbiornik z cieczą imitującą paliwo rakietowe oraz kamerę zdolną do nagrywania zachowania tej cieczy podczas lotu. Niedawno odbył się lot testowy mojej rakiety, który niestety zakończył się jej całkowitym zniszczeniem, natomiast wszystkie elementy rakiety zbierające dane przetrwały zniszczenie rakiety i odzyskane z nich dane okazały się bardzo ciekawe. Zawsze z każdego niepowodzenia staram się wyciągać lekcje i implementować rozwiązania tych problemów w przyszłych konstrukcjach, żeby nie dopuścić do powtórzenia się tych samych błędów w przyszłości. Głównym celem mojego projektu było zbadanie zachowania tej cieczy podczas naddźwiękowego lotu rakietowego. Niestety wskutek zniszczenia rakiety lot naddźwiękowy na razie się nie odbędzie, ale mam w planach odbudowę rakiety i przystąpienie do badań w najbliższej przyszłości jeszcze raz - mówi Adam Ciupa.