Wieża jest pozostałością czasów, gdy w Spała stanowiła rezydencję łowiecką cara Aleksandra III. Obiekt ten powstał w ramach zespołu budynków składających się na rezydencję. Zespół ten obejmował pałac, koszary i elektrownię wodną. Wieża wybudowana została w 1890 roku w celu zaopatrzenia w wodę całego carskiego osiedla i jest znakomicie widoczna z każdego punktu Spały.
Została wzniesiona na ceglano-kamiennym fundamencie z czerwonej cegły, a jej mury mają grubość 135 cm. Wieża liczy 36 metrów wysokości, a całość wieńczy betonowa głowica. Niegdyś głowica wykonana była z drewna, ale w takiej formie nie dotrwała do obecnych czasów. Obok strzelistej budowli znajduje się budynek dawnej przepompowni. Całość była użytkowana do 1998 roku. W schyłkowym okresie użytkowania wieża zaczęła się lekko przechylać, dlatego tez jej górna część została obciążona. Po zaprzestaniu pełnienia funkcji wieży ciśnień obciążenia te zdemontowano.
Obecnie mieszkańcy Spały mówią na wieżę ciśnień „Carska Wieża”, bo tak też nazywa się kawiarnia ulokowana we wnętrzach. Adaptacja budynku na potrzeby kawiarni przebiegła na szczęście bez uszczerbku na architekturze obiektu, bo warto dodać, że wieża jest wpisana do rejestru zabytków. Projektanci poradzili sobie jednak z tym zadaniem i przewidzieli też ulokowanie w głowicy płatnego punktu widokowego, na który można się wspiąć pokonując ponad sto krętych schodów. Punkt widokowy otwarto w 2018 roku. Jednak po pokonaniu schodów można poczuć niedosyt, bo wejście na betonową głowicę jest niemożliwe. Przed nim umieszczone zostały ekrany, na których można podziwiać widok na okolicę widziany okiem kamer… Warto jednak dodać, że w sąsiedztwie przylegającej do wieży kawiarni przygotowano również plac zabaw dla najmłodszych. Może to nieco osłodzić brak możliwości obejrzenia panoramy Spały na własne oczy.
Wieża znajduje się przy ul. Prezydenta Ignacego Mościckiego w Spale, w ciągu drogi krajowej numer 48, łączącej Inowłódz z Tomaszowem Mazowieckim. Dojeżdżając do Spały nie sposób jej nie zauważyć. Niemal po przeciwnej stronie ulicy znajduje się inny ciekawy architektonicznie obiekt – drewniana kaplica Matki Boskiej Królowej Korony Polskiej z 1923 roku, zbudowana w stylu zakopiańskim. Jednak o niej opowiemy przy innej okazji.
W tekście wykorzystano informacje ze stron:
www.kultura.lodz.pl
www.spala.pl