W dwóch lokalach przy piotrkowskiej starówce - Hospodzie Vojak Svejk i Pubie SKYY w najbliższą sobotę popłynie irlandzka muzyka i zielone piwo. Tego dnia, kiedy rozproszeni po całym świecie Irlandczycy na pamiątkę patrona swojego kraju obchodzą swoje narodowe święto, obowiązuje hasło „everyone's Irish”. Dlatego ubieramy się na zielono, zabieramy ze sobą wyśmienite humory i stajemy się na ten wieczór Irlandczykami.

Dzień św. Patryka jest narodowym świętem Irlandii, ale również świętem kościelnym. Obchodzony jest na całym świecie - wszędzie tam, gdzie żyją emigranci irlandzcy. Dzięki popularności kultury celtyckiej oraz swojemu biesiadnemu charakterowi Dzień św. Patryka łatwo adaptuje się w wielu krajach w różnych zakątkach globu. Tego dnia obowiązuje hasło “Wszyscy jesteśmy Irlandczykami”. Irlandczycy tradycyjnie przesiadują tego dnia w swoich pubach bawiąc się, śpiewając, tańcząc i pijąc irlandzką whiskey lub irlandzkie piwo w stylu stout, którego symbolem jest marka Guinnes. W USA, gdzie diaspora irlandzka jest najbardziej liczna popularne są wielkie parady uliczne w tym największa z nich organizowana co roku na ulicach Nowego Jorku. Tego dnia wszędzie króluje kolor zielony - narodowa barwa Irlandczyków kojarzona z ich zieloną wyspą. Symbolem obchodów Dnia św. Patryka jest “shamrock” czyli zielona, trójlistna koniczynka, którą św. Patryk wykorzystywał, by wytłumaczyć pierwszym chrześcijanom w Irlandii dogmat o Trójcy Świętej.

Święty Patryk - patron Irlandii, misjonarz, biskup i święty - żył w latach 385 (niektóre źródła podają rok 389) - 461 naszego wieku. Urodził się prawdopodobnie w Szkocji w rodzinie Brytów mających w żyłach rzymską krew pod imieniem Maewyn Succat (co znaczy “wojowniczy”). W wieku 16 lat został porwany i sprzedany jako niewolnik do Irlandii. Tam pracował ciężko jako pasterz, wypasając owce i bydło na irlandzkich zielonych wzgórzach. W tym czasie nauczył się języka irlandzkiego i irlandzkich obyczajów, wtedy też zwrócił się w kierunku religii, by znaleźć w niej pocieszenie. Gdy po 6 latach niewolniczej pracy uciekł do Galii (dzisiejszej Francji), przyjął imię Patryk, wstąpił w stan kapłański i przez wiele długich lat pobierał nauki religijne. W końcu w 432 r. wrócił do Irlandii jako biskup misyjny i pracował nad ewangelizacją zielonej wyspy i jej mieszkańców. On sam i jego uczniowie wznieśli wiele kościołów, uformował organizacyjnie strukturę kościelną aż w końcu doprowadził do przyjęcia chrztu przez Irlandię. Dzięki swojej skuteczności działania, wojowniczej osobowości i legendarnym cudom, których dokonywał stał się patronem zielonej wyspy. Na pamiątkę rocznicy jego śmierci 17 marca Irlandczycy czczą jego pamięć i obchodzą swoje święto narodowe.