Czym byłby wspomnienia z PRL bez opowieści o pochodach z okazji 1 maja i organizowanych w tym dniu festynach?  Żadne obchody świąt pracowniczych nie były w stanie przebić celebry towarzyszącej Świętu Pracy - 1 maja. W epoce PRL-u, słusznie nazywanej minioną, dzień ten należał w kalendarzu do jednych  z najważniejszych, tuż obok takich świąt jak 9 maja - Dzień Zwycięstwa, 22 lipca - Święto Odrodzenia Polski czy Rocznica Wielkiej Socjalistycznej Rewolucji Październikowej.
A jak celebrowano 1 maja nad Strawą?

Po Słowackiego dopiero od 1967

Skoro państwowe uroczystości, w dniu wolnym od pracy, to oczywiście na głównej ulicy miasta, pod pomnikiem ku czci żołnierzy radzieckich, dziś stanowiącego miejską rzeźbę i nazywanego przez większość piotrkowian „Żaglówką”. Piotrkowskie pochody zgodnie z odgórnymi wytycznymi odbywały się głównymi ulicami miasta, najpierw Alejami Bieruta (dzisiejsza Aleja 3 Maja), by z czasem, od 1967 roku, przenieść się na ulicę Słowackiego, gdzie maszerowano wzdłuż deptaku, obowiązkowo przed trybuną z lokalnymi notablami, ustawioną na płycie przed wspomnianym pomnikiem. Zanim ruszyliśmy w pochodzie obowiązkowo stawialiśmy się na zbiórce na pl. Kościuszki. Tam podpisywaliśmy listę obecności i odbieraliśmy przydzielone materiały propagandowe, w tym słynne szturmówki. A potem radośni i uśmiechnięci defilowaliśmy przed trybuną na Krzywdzie. Niekiedy zdarzało nam się "urwać" nim świętujący doszli do końca ulicy- opowiadają dawni uczestnicy pierwszomajowych marszy.

Pochód w kilku odsłonach

Pod koniec lat 40. obchody Święta Pracy wyglądały jednak nieco inaczej. I tak, jak donosiło w 1948 roku „Życie Piotrkowa i Tomaszowa” w porannym wydaniu z 1 maja tegoroczne Święto Pracy będzie obchodzone w Piotrkowie bodajże najbardziej uroczyście od chwili wypędzenia okupantów. Jest ono zorganizowane w sposób aby mogły wziąć w nim udział jak najszersze masy ludności.

Wedle ustanowionego porządku uroczystości piotrkowian tego dnia obudził o 6 hejnał z wieży ciśnień, pół godziny później wzdłuż tzw. domów fabrycznych przy hucie „Kara” przemaszerowała kolejowa orkiestra. Z kolei orkiestra wojskowa o godziny 7 do 7:30 defilowała ulicami: Stalina (obecna Wojska Polskiego), placem Czarnieckiego, następnie Starowarszawską do dzielnicy Bugaj, gdzie dołączała do formującego się pochodu. Stamtąd wszyscy uczestnicy pierwszomajowego korowodu ruszali ulicą Jerozolimską (później nazywaną Armii Czerwonej), Garncarską, Nadrowy (obecnie fragment piotrkowskiej trasy W-Z), placem Niepodległości, aleją 3 maja do Hali Targowej. W tym miejscu rozpoczynał się następny etap państwowych uroczystości.