Założony w latach 1791-1792 roku, na północ od miasta na terenie zwanym „Zagórkami”. Teren jest ogrodzony ceglanym murem z dwoma bramami. Nekropolia ta należy do najciekawszych zabytków żydowskiej sztuki sepulkarnej w Polsce. Mimo wielu zniszczeń, na powierzchni 3,5 ha do dziś zachowało się około 3 tys. nagrobków, zachwycających artyzmem wykonania. Najstarszy z nich pochodzi z 1794 roku. Na macewach wyryto inskrypcje w języku hebrajskim, jidysz, niemieckim, rosyjskim i polskim. Jest tu ohel cadyka Chaima Dawida Bernharda (1758 - 1858), odbudowany w latach powojennych przez Saula i Roberta Dessau. Na cmentarzu znajdują się także cztery, duże zbiorowe mogiły ofiar egzekucji dokonanych w lasach piotrkowskich oraz na terenie cmentarz i synagogi w latach 1942 i 43 (łącznie około 450 osób), ekshumowanych w 1945 r. W 1963 r. odsłonięto tu epitafijny pomnik w formie grobowca - symboliczną mogiłę z tablicą pamiątkową poświęconą pamięci Żydów, ofiar II wojny światowej. Znajduje się tu również pomnik poświęcony żydowskiej organizacji „Bund”. We wrześniu 1997 r. przy bramie cmentarnej umieszczono pamiątkowe tablice z brązu, upamiętniające miejsce kaźni narodu żydowskiego. 5 pamiątkowych tablic z brązu, z napisami w 4 językach, upamiętniających tradycje judaistyczne oraz miejsca kaźni Żydów piotrkowskich. Tablice te umieszczono m.in. przy bramie cmentarza przy ul. Spacerowej, a także w miejscu najstarszego cmentarza żydowskiego, przy ul. Wojska Polskiego. Nekropolia ta jest wpisana do rejestru piotrkowskich zabytków pod numerem 408 z 27.12.1989 r.
