Spływ kajakowy Pilicą zaczynamy w miejscowości Maluszyn na 238 km od ujścia do Wisły. Szlak prowadzi przez takie miejscowości jak Krzętów (219 km), Przedbórz (202 km), Łęg Ręczyński (183 km), Sulejów (157 km), Smardzewice (136 km), Tomaszów Mazowiecki (130 km), Spałę (119 km), Inowłódz (111 km), Domaniewice (88 km), Nowe Miasto (79 km), Tomczyce (68 km), Przybyszew (53km), Białobrzegi (46km), Biejków (38km), Budy Michałowskie (33km), Warkę (18km) do Mniszewa, gdzie wpływa do Wisły.
Pilica to najdłuższy lewostronny dopływ Wisły o długości 319 km i powierzchni dorzecza 8341 km2. Płynie przez Wyżynę Krakowsko-Częstochowską, Niziny Środkowopolskie oraz Nizinę Środkowomazowiecką i wpada do Wisły w okolicach wsi Ostrówek, w regionie geograficznym zwanym Doliną Środkowej Wisły. Wypływa na wysokości 348 m n.p.m. powyżej miasta Pilica w postaci krasowego wywierzyska. W trakcie biegu rzeka często zmienia kierunek, głębokość i szerokość koryta. W źródłowym odcinku płynie na wschód w bezleśnej dolinie, dość wyraźnie wciętej w łoże jurajskie i kredowe. Poniżej Żarnowca zmienia kierunek na północny, a przed Szczekocinami na zachodni. W plejstocenie górna Pilica odpływała stąd na wschód do Białej Nidy, obecnie okrąża krańce Progu Lelowskiego. Za Szczekocinami znów przyjmuje kierunek północny, a jej dolina osiąga przed Koniecpolem 2 km szerokości, na dnie powstały kompleksy stawów rybnych. W rejonie Przedborza rzeka opływa zachodnie krańce Pasma Przedborsko - Małogoskiego, a głębokość doliny sięga 50 m. Pod Smardzewicami wody środkowe spiętrza zapora ziemna, tworząc Sulejowski Zbiornik Wodny. Dolinie towarzyszą lasy, których największe kompleksy występują w okolicach Przedborza (Przedborski Park Krajobrazowy), w widłach Pilica - Luciąża, w okolicach Tomaszowa Mazowieckiego Puszcza Pilicka, inaczej Lasy Spalskie .
Od Tomaszowa Maz. do miejscowości Białobrzegi płynie w swojej naturalnej pradolinie. Za tamą w Smardzewicach rzeka kilkakrotnie płynie do wysokiej skarpy lewego brzegu, skąd roztacza zaskakująco rozległy widok na równiny po drugiej stronie koryta. W wielu miejscach do brzegów przylegają łąki i pastwiska, które tworzą dobre warunki biwakowe. Mogą rozbić namioty nawet duże grupy turystów. Łatwe lądowanie na niskim brzegu, równe, trawiaste podłoże pod namiot. Na całej trasie znajdziemy także szereg obiektów godnych odwiedzin. Opactwo cystersów i romański kościół z XII w., wywierzyska krasowe Niebieskie Źródła, Skansen Pilicy, oraz wiele innych. Szerokość wraz z tarasami nad zalewowymi dochodzi miejscami nawet do 4 km. Lewy, wysoki oraz stromy brzeg doliny jest krawędzią Wysoczyzny Rawskiej. Porośnięta lasami skarpa ma tutaj do 30 m wysokości ponad poziom. Znacznie niższy brzeg prawy to Równina Radomska. Za Białobrzegami Pilica rozdziela Równinę Warszawską od Równiny Kozienickiej, meandrując między pasami wydm, zwanych tu Białymi Górami. Dolny odcinek rzeki odznacza się asymetrią, której mokre dno posiada liczne starorzecza, a szerokość koryta dochodzi do 100 m. Pilica uchodzi do Wisły na wysokości 93 m n.p.m. Ujściowy odcinek poniżej Warki został obwałowany, a w widłach obu rzek położona jest wieś Mniszew.
Rzeka tworzy oś hydrograficzną dwóch parków krajobrazowych: Sulejowskiego, Spalskiego i przepływa trzeci - Przedborski. Od 1995 r. tworzą one Zespół Nadpilicznych Parków Krajobrazowych. Zostały utworzone w celu zachowania i ochrony cennych obszarów, będących pozostałością Puszczy Pilickiej, fragmentów Wyżyny Przedborskiej wraz z doliną rzeki Czarnej Włoszczowskiej. Puszcza Pilicka jest największym kompleksem leśnym w Polsce środkowej. Łączna powierzchnia wchodzących w jej skład lasów wynosi 55 tys. ha.
Meandrujące po swojej pradolinie koryto rzeczne wytworzyło różnej wielkości łagodne zakola, zakręcające niekiedy o 180 stopni. W ten sposób powstało szereg starorzeczy (odciętych współczesną regulacją koryta) i wiele stałych wysp różnej wielkości, pokrytych bogatą roślinnością. Przy wyższej wodzie dają turyście urozmaicone możliwości wyboru drogi płynięcia, przy niskiej bywają utrapieniem ze względu na uciążliwe płycizny. Piaszczyste wszędzie podłoże oraz co kilka kilometrów rozległe plaże w słońcu zapraszają do kąpieli. Na brzegach znajdziemy dużo terenów leśnych z malowniczymi biwakami do noclegu pod namiotem. Należy jednak pamiętać, że woda z rzeki nigdzie nie do picia nawet po przegotowaniu, jak zresztą w całej Polsce ze względu na zanieczyszczenia biochemiczne oraz wysoki poziom naturalnej zawiesiny po deszczach.
Na przepłynięcie całego szlaku na trasie Maluszyn - Warka, liczącej 220 km, należy przeznaczyć ok 12 dni.