Różne stopnie
Specjaliści wyróżniają cztery stopnie odmrożeń. Pierwszy stopień dotyczy tylko warstwy powierzchniowej skóry. Takie odmrożenia najczęściej mijają samoistnie, chociaż pozostaje po nich chwilowe upośledzenie płynności ruchów, podwyższona wrażliwość na zimno, uczucie szczypania czy swędzenia. Drugi stopień to już moment, w którym pojawiają się pęcherze z płynem. Skóra staje się sina i widoczny jest spory obrzęk. Przy odmrożeniach trzeciego stopnia skóra staje się purpurowa, zaczyna obumierać. Ostatni czwarty stopień – jeżeli dojdzie do niego martwica jest głęboka, niszczy mięśnie, sięga aż do kości i część ciała w takim stanie jest nie do uratowania.
Do odmrożeń dojść może nie tylko podczas ekstremalnie niskich temperatur, wystarczy niska temperatura, wiatr i odpowiednia wilgotność. Najbardziej narażone osoby to starsi, w złym ogólnym stanie zdrowia – z problemami krążenia i serca, kiedy dochodzi u nich do zaburzeń ukrwienia tkanek, a także chorzy na cukrzycę czy miażdżycę. Podobnie osoby, które są spragnione i głodne lub po dużym wysiłku fizycznym. Nie można także zapomnieć o dzieciach, które pozostawione bez opieki mogą nie umieć ubrać się stosownie do pory roku. Najczęściej odmrażają sobie uszy czy policzki osoby w średnim wieku, twierdzące, że są „takie gorące” oraz nastolatkowie, którym wydaje się, że „są niezniszczalni” i że żadna choroba się ich nie ima. Rozpinają kurtki, nie noszą czapek i niewiele trzeba by doszło do nadmiernego wychłodzenia. Łatwiej dochodzi też do odmrożeń u tych, którzy mają problemy z narządami ruchu – chociażby w trakcie leczenia złamań. Następnie u osób otyłych i zniedołężniałych. Podatni na odmrożenie są również zwolennicy używek – zarówno ci, którzy piją, palą jak i osoby spożywające duże ilości kawy. Najbardziej narażone części ciała to policzki, nos, uszy oraz palce u rąk i nóg.
Jak pomóc sobie i innym, gdy dojdzie do odmrożenia?
Przede wszystkim należy przerwać ekspozycję danej części ciała na chłód. Miejsc, które uległy odmrożeniu nie należy pocierać ani masować. Ogrzewać stopniowo trzeba cały organizm. Dłonie lub stopy umieszczamy w ciepłej wodzie początkowo od 25 do 30 stopni C. Stopniowo można podwyższać temperaturę wody, ale tylko do 36 stopni. Zbyt wysoka temperatura w przypadku odmrożenia, gdy człowiek nie ma czucia, może spowodować dalsze spustoszenia w organizmie. Osoba z odmrożeniami powinna pić ciepłe napoje, spożyć ciepły, płynny posiłek choćby w formie zupy. Jeżeli pojawiły się pęcherze należy zabezpieczyć je jałowym opatrunkiem. W przypadku, gdy skóra stała się sina – należy odmrożenie pokazać lekarzowi pogotowia, który oceni z jak głębokim urazem mamy do czynienia. Pod żadnym pozorem nie można pić alkoholu, który rozszerza naczynia krwionośne i może spowodować jeszcze większe wychłodzenie organizmu. Udzielając pomocy osobie z odmrożeniem trzeba umieścić ją w ciepłym pomieszczeniu, zdjąć mokrą i zmrożoną odzież, dodatkowo okryć kocem, poluźnić suche ubrania, aby przywrócić swobodny przepływ krwi w kończynach i całym ciele. W przypadku głębokich odmrożeń koniecznie trzeba zadzwonić po pogotowie ratunkowe. Zostaną podane leki przeciwbólowe i przeciwzakrzepowe. Czasami konieczne jest wdrożenie antybiotykoterapii, aby zapobiec zakażeniu wskutek uszkodzenia tkanek oraz pobyt w szpitalu, bywa, że trwający kilka miesięcy.
Ubierajmy się stosownie
Bardzo istotne jest aby ubierać się w chłodne i mroźne dni warstwowo, ale uważać należy by nie powstawały uciski w obrębie kończyn – na przykład zbyt wiele warstw skarpet, może spowodować, że buty będą ciasne. To z kolei powoduje problem ze swobodnym przepływem krwi, a w efekcie doprowadzić może do odmrożeń właśnie.
