Washington to miasto w pólnocno-wschodniej Anglii uchodzące za najtańsze miejsce do życia w Wielkiej Brytanii. Liczy około 50 tysięcy mieszkańców. Tam, z Piotrkowa, wyemigrował Marcin prawie 10 lat temu, czyli zaraz po skończeniu studiów. - Zdecydowały względy finansowe oraz chęć doskonalenia języka. Było ciężko mentalnie, natomiast pracę znalazłem po zaledwie 10 dniach od momentu przyjazdu do Anglii - mówi dziś chłopak.
Jego pierwsza praca polegała na sortowaniu produkcji w firmie drukarskiej, 3 dni później przeniósł się do firmy, w której pracuje do dziś jako operator produkcji. Firma ta dostarcza części samochodowe do Nissana. Po dwóch latach awansował na stanowisko gap leadera (majstra) na 1 rok, po którym w 2009 nastąpił kryzys gospodarczy, Marcin wrócił na stanowisko operatora. - Życie w Anglii jest prostsze niż w Polsce, pod względem finansowym oczywiście, ale tęsknota za rodziną i ojczyzną jest ogromna. Chęci powrotu są - konkretnej daty jeszcze nie ma – mówi piotrkowianin.

Według Marcina wynik czerwcowego referendum pokazał, jakie są nastroje wśród Anglików. - Większość z nich zagłosowała ”leave” (wyjdź), ponieważ ma dość takiego stanu rzeczy. Oczywiście dla nas wynik referendum jest niekorzystny, Ze względu na spadek wartości funta między innymi. Na chwilę obecną ekonomiczne skutki Brexitu mogą być znaczące dla brytyjskiej gospodarki, jednakże w perspektywie kolejnych 10 - 15 lat uważam, że Anglicy podjęli słuszną decyzję dla swojego kraju – twierdzi Marcin. Chłopak przyznaje, że choć nastroje raczej są minorowe, to na razie nic w jego życiu nie zmieniło się po referendum. - Daje się wyczuć, że niektórzy Anglicy jedno myślą, a drugie mówią - dodaje jednak.

Magda od kilku lat mieszka z mężem i dziećmi w Rayleigh niedaleko Londynu, gdzie kilka lat temu wyemigrowała z Piotrkowa. Dziewczyna narzeka na politykę, której wszędzie pełno. - Ludzie się kłócą nawet na Facebooku. Nagonka straszna. Ja byłam za pozostaniem w UE. Nasi sąsiedzi również. Wyjście bardzo uderzy w biznes. Wiele firm z kapitałem zagranicznym trzęsie gaciami, kontrakty są wstrzymywane.

Mąż Magdy – piotrkowianin od urodzenia - prowadzi firmę budowlaną. Krzysiek widzi zagrożenie dla swojej firmy wynikające z nieuniknionego chyba już Brexitu. - Opinia pracodawców jest dziś taka: british first. To jest absolutnie nie fair, ponieważ my również odprowadzamy podatki do skarbu państwa. Krzysiek prowadzi firmę zajmująca się managementem. My nie budujemy, my nadzorujemy. Zobaczymy, co z tego bigosu wyjdzie.

Magdę najbardziej boli to, że po tylu latach płacenia podatków ona i jej rodzina jest wrzucana do tego samego worka, co nowo przybyli emigranci. - Widzą tylko to, że pochodzimy z Polski, jesteśmy imigrantami. Nasze dzieci urodziły się tu, mówią z idealnym angielskim akcentem. My mamy angielską rezydenturę, pod względem prawa imigracyjnego nic nam nie zagraża, ale za każdym razem musimy udowadniać, że jesteśmy tu dłużej niż inni. Polacy bez rezydentury, jeśli są tu dłużej niż 5 lat, mają prawa stałego pobytu, ale muszą się natrudzić, by to udowodnić, bo urzędnicy nie znają się na przepisach, taka jest codzienność niestety.

Magda i Krzysiek nie narzekają na swoje życie, sami przyznają, że żyją na wyższym standardzie niż tubylcy. - My się tu odnaleźliśmy. Naprawdę dobrze nam się żyje, ale nic nam z nieba nie spadło. Wszystko wypracowaliśmy własnymi rękoma i dzięki temu zyskaliśmy szacunek Anglików - mówi dziewczyna.