Ekspozycja pozwala na prześledzenie zmian i ewolucji form, jakie dokonały się w bieliźnie damskiej, w mniejszym stopniu męskiej, na przestrzeni przeszło 50 lat ubiegłego stulecia.
Dwudziesty wiek, w którym nastąpiły znaczące zmiany obyczajowe, to epoka, w czasie której diametralnie zmieniło się spojrzenie na tę część ubioru, a zwłaszcza zmienił się sposób jej noszenia. Z elementu ubioru, który zakrywano, ale który większość społeczeństwa nosiła, stała się widoczna, niezbędna dla każdego, trafiła na pokazy mody. Zmniejszyła się również ilość bielizny noszonej jednorazowo przez kobiety - od wielowarstwowości na początku wieku (koszula dzienna, długie majtki w formie oddzielnych nogawek wiązanych w talii, czy majtki z „klapą” zapinana na guziki, gorset, stanik gorsecikowi, 2-3 spódnice-halki) do dwóch sztuk bielizny (biustonosz, majtki) czy wręcz jednej (kombinacja, body).
Okres ten to również rewolucja w dziedzinie surowców i zastosowania nowych technologii: od tradycyjnych płócien bawełnianych, poprzez tkaniny z jedwabiu naturalnego i sztucznego, dzianiny, do elastycznych dzianin syntetycznych. Jest to kolejna prezentacja bielizny.
Na wystawie prezentowanych jest 85 sztuk bielizny, wśród nich przykłady bardzo charakterystyczne dla poszczególnych dekad jak: majtki z „klapą”, pantalony, staniki gorsecikowe, matinki, lizeski początku wieku, kombinacje z lat 20., koszule nocne z trenem z lat 30., po sztywne, stylonowe halki charakterystyczne dla lat 50.
W większości zaprezentowana została bielizna damska, która była bardziej urozmaicona. Jej formy zmieniały się częściej, dostosowując się do aktualnych trendów mody, a ze względu na zastosowane, często luksusowe surowce, była ona pieczołowicie przechowywana w skrzyniach czy kufrach. Bielizna męska ewoluowała znacznie wolniej niż damska. Wśród ciekawostek znaleźć tu można jedwabne kalesony z lat 30., suspensorium - intymny element umundurowania oraz ciekawe przykłady bielizny nocnej, jak koszule nocne czy szlafroki.