Nieistniejąca, jedna z dziesięciu baszt miejskich, usytuowanych w murach obronnych Piotrkowa. Widnieje na sztychu Dahlberga z 1657 roku. Stała u wylotu ulicy Szewskiej, zbudowana była na rzucie prostokąta, od strony miasta otwarta do wnętrza, tzn. była to baszta trójścienna bez ściany tylnej, kryta dachem czterospadowym. W jej wnętrzu znajdowały się drewniane pomosty, na które dostawano się z ganku obronnego na murze miejskim. Całość posiadała liczne otwory strzelnicze. Załoga wojskowa jak i wartownicza baszty rekrutowała się z członków cechu rzemieślniczego szewców, stad też nazwa baszty.
