Jeden z najstarszych placów w mieście, usytuowany w samym centrum Piotrkowa, pierwotnie z racji bliskości klasztoru noszący miano placu Bernardyńskiego, w latach 1869-1914 nazywany placem Aleksandryjskim, od roku 1917 (z przerwą w okresie wojennym 1939-1945) patronuje mu Tadeusz Kościuszko. Powstał około XVII wieku w miejscu, w którym schodziły się trzy główne trakty miasta- przedmieście toruńskie, rokszyckie i trakt w kierunku Kalisza (dzisiejsza ulica Słowackiego). Przy placu tym w okresie międzywojennym znajdował się Hotel Krakowski oraz siedziba Towarzystwa Kredytowego Miejskiego wraz z restauracją „Europa”. Ta ostatnia przetrwała zawieruchę wojenną i istniała w Piotrkowie do lat dziewięćdziesiątych ubiegłego wieku. Główne budowle placu to wspomniany klasztor i kościół O.o. bernardynów oraz zabudowania klasztoru Panien Dominikanek. W latach 1856-1969 na środku placu, na wprost wejścia do kościoła O.O. Bernardynów stała barokowa kolumna przedstawiająca św. Antoniego- obecnie usytuowana przy ulicy Narutowicza. Z Placu Kościuszki roztacza się widok na Aleję 3 Maja, ulicę Narutowicza i Słowackiego. Istniejący na placu przed dawną restauracją „Europa” mały wirydarz, jest pozostałością po zieleńcu utworzonym tu w 1888 roku. Obecnie znajduje się tutaj pomnik Nieznanego Żołnierza.
