Kolejki Piotrków – Sulejów nie udało się uratować

29 marca 1990 roku Miejska Rada Narodowa w Piotrkowie podjęła uchwałę w sprawie uruchomienia ruchu pasażerskiego na Piotrkowskiej Kolei Dojazdowej. Jednak PKP z przyczyn finansowych przewozu nie wznowiło. Problemem był m.in. fakt, że ludzie masowo jeździli „na gapę’. Ruch pasażerki został zawieszony 1 października 1986 roku , zamknięto i rozebrano odcinek Sulejów – Sulejów Pilica.

Do tego na początku 1990 zawieszono ruch towarowy, co było wynikiem wypowiedzenia umowy przez Zakłady Przemysłu Wapienniczego w Sulejowie, dotychczas głównego klienta PKD. A to właśnie transport wapna był głównym powodem uruchomienia kolejki na początku XX wieku.

W 1990 roku z inicjatywy Zbigniewa Molendy powstało Towarzystwo Przyjaciół Kolejki Wąskotorowej Piotrków – Sulejów. Dzięki jego działalności w kwietniu 1991 roku PKP wyraził zgodę na przekazanie PKD gminom Piotrków i Sulejów. Przełom jednak nastąpił w 1994 roku, gdy do rejestru zabytków województwa piotrkowskiego wpisano „zespół stacji kolejki wąskotorowej w Piotrkowie Trybunalskim”. Mniej więcej rok później PKD przeszła pod zarząd TPKWP-S.

Jednak dopiero w 2003 otwarto szlak Bugaj – Bugaj Blue – Box. Niestety, dalej pociąg już nigdy nie dojechał. Spowodowane to było koniecznością poszerzenia drogi krajowej „12”. Tory zostały rozebrane. W 2008 roku, po kolejnych rozbiórkach, zachowała się tylko stacja Piotrków Wąskotorowy oraz kilkadziesiąt metrów toru szlakowego. W tej sytuacji w niedzielę 28 września rozwiązane zostało Towarzystwo Przyjaciół Kolejki Wąskotorowej Piotrków – Sulejów. Jak podaje Krzysztof Marek Herman rok 2008 należy uznać za datę ostatecznej likwidacji Piotrkowskiej Kolei Wąskotorowej.

Za początek kolei piotrkowsko – sulejowskiej uznaje się niedzielę 5 października 1902 roku. Wtedy to na trasie Piotrków – Przygłów przejechał pierwszy pociąg. Prowadził go Karol Wyczałkowski, były maszynista kolei Warszawsko – Wiedeńskiej i kolejki wilanowskiej. 16 listopada tego samego roku odbył się pierwszy przejazd na trasie Piotrków – Sulejów.

Tabor ruchomy stanowiły 4 lokomotywy, 2 wagony osobowe kl. 1 i 2, 3 z przedziałem pocztowym, 4 wagony towarowe kryte, 30 węglarko – wapniarek, 4 węglarki, 19 wagonów z balastu. Koszt budowy obliczono na 480 tysięcy rubli. Koszty eksploatacji to 65 tys. rb. rocznie.

Na podstawie
K.M. Herman, Kolej wąskotorowa Piotrków – Sulejów, Łódź 2016
K. Myszkowska, Sulejów historyczny, Sulejów 2018