Choć budynek liczy sobie już kilkaset lat, to do rejestru zabytków trafił stosunkowo niedawno, bo 2 marca 2021 roku. Stało się to na mocy decyzji Łódzkiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków, w efekcie której pod wpisem oznaczonym jako A/399, do rejestru zabytków nieruchomych dodano pałac w Niechcicach wraz z oficyną pałacową. Wcześniej w rejestrze znajdował się jedynie park, wpisany do ewidencji zabytków w roku 1984 i 1993.
Pałac powstał w XIX wieku na niewielkim wzgórzu, które otacza park. Jest w całości budynkiem murowanym, piętrowym i z podpiwniczeniami, postawionym na planie prostokąta. Jego walory architektoniczne podkreśla fasada o cechach eklektycznych. Widoczny balkon wsparto na czterech kolumnach, pod którymi znajduje się dojazd do głównego wejścia. Nawiązują one stylem do baroku i renesansu.
Ciekawa jest też bryła budynku. Zaakcentowano ją dodatkowo dwiema wieżami. Uwagę przyciągają liczne architektoniczne detale. Jak na czas budowy, pałac cechowały wyjątkowe rozwiązania materiałowo-konstrukcyjne, m.in. taką wyjątkowością cechuje się forma dachu, który jest wklęsły, ze skierowanym do środka kopertowym spadkiem. Woda jest odprowadzana do specjalnie przygotowanego zbiornika znajdującego się w obrębie poddasza. Takie rozwiązanie stanowi element systemu zasilającego w wodę zlokalizowane przed pałacem fontanny. Także fontanna znajdująca się w wnętrzu pałacu mogła być zasilana wodami opadowymi dzięki zastosowaniu tego wymyślnego, jak na tamte czasy, rozwiązania.
Nie byłoby zapewne tego miejsca, gdyby nie August Patschke, który w Niechciach dzierżawił liczne tereny. Od 1865 roku, był też ich właścicielem, rozwijając prowadzoną przez siebie działalność browaru i destylarni. Gdy Patschke ostatecznie zbankrutował, majątek przeszedł w posiadanie barona Adolfa Krugera, który przekształcił zakład poprzednika w „Fabrykę piwa bawarskiego, wódek i araku w Niechcicach”. Całość została zmodernizowana i rozbudowana. W tym czasie powstał też pałac. Po kilku latach zmieniono nazwę na „Zarząd Dóbr i Fabryk w Niechcicach”, która funkcjonowała od roku 1872 do 1911, kiedy to właścicielem została spółka utworzona przez Polaków żydowskiego pochodzenia: Moszka Pfeffera, Szulima Kupczyka i Szymona Straucha.
Kto wie, jak poprowadziliby oni zakłady, gdyby nie wybuch wojny, bowiem we wrześniu 1939 roku cały majątek został zajęty przez hitlerowców. Po wojnie majątek został upaństwowiony, co skutkowało kolejną zmianą nazwy, którą zmieniono na „Zakłady Przemysłowo-Rolne w Niechcicach”. Zabudowania i linie produkcyjne dostosowano wówczas do nowej działalności, jaką była produkcja namoku, składnika używanego do produkcji penicyliny. Był to wtedy jedyny taki zakład w Polsce. Niestety w roku 2008, po licznych zmianach właścicielskich, zakład zamknięto, a fabrykę wyburzono. Na szczęście pozostał pałac, który dziś mógłby stać się turystyczną perełką regionu, bo posiada ogromny potencjał, niestety niewykorzystany. A szkoda.
