W czasie II wojny światowej, pod koniec 1943 roku mieszkał z matką w Wolborzu. W latach 1945-1947 uczęszczał do „Chrobrego”, ukończył jednak VI Liceum im. Reytana w Warszawie.

Działał w opozycji demokratycznej zakładając Polskie Porozumienie Niepodległościowe (1975).   Działał w „Solidarności”. Gdy wprowadzono stan wojenny przebywał w Oksfordzie. Nie wrócił do kraju, został dyrektorem polskiej sekcji Radia Wolna Europa.

W 1983 roku został skazany zaocznie na karę śmierci za rzekome szpiegostwo na rzecz USA. Wyrok uchylono 6 lat później.  Po upadu PRL wrócił do Polski, był doradcą Lecha Wałęsy i Jana Olszewskiego. W 1992 roku przyznał się do współpracy ze Służbą Bezpieczeństwa w latach 50. W wywiadzie dla Radia Wolna Europa wyjaśniał, że w 1958 roku "samodzielnie zgodził się" na "dłuższe rozmowy" z SB, które miały na celu "wprowadzenie SB w błąd i ukrywanie tego, co rzeczywiście robili moi przyjaciele i co robiłem ja sam".

Był wykładowcą na amerykańskich uniwersytetach Yale i Columbia. Zmarł 15 lutego 2021 roku.