Dlaczego kora drzew owocowych może pękać zimą?
Za pękanie kory drzew owocowych odpowiadają zmienne warunki. Rośliny na ogół już jesienią przygotowują się do przyjścia okresu spoczynku. Zagęszczają sok w wiązkach przewodzących, pozbywają się nadmiaru wody oraz ograniczają parowanie, dzięki zrzuceniu liści. Wahania temperatury mogą jednak niekorzystnie wpłynąć na korę drzew. Woda w tym czasie rozmarza i ponownie zamarza, co przyczynia się do pękania kory na pniach. Rany są niebezpieczne, ponieważ stają się wrotami dla infekcji grzybowych lub bakteryjnych, które mogą przyczynić się do zamierania roślin.
Sposoby na zabezpieczenie roślin przed pękaniem kory
Metody, które sprawdzą się w przydomowym sadzie, są dość proste i tanie. Niegdyś popularne było bielenie pni drzew owocowych. Teraz często stosuje się osłony oraz maty. Poradnik Ogrodniczy zaleca stosowanie naturalnych materiałów, które można znaleźć w ogrodzie. Poniżej sprawdzone sposoby na zabezpieczenie kory przed zimowym pękaniem.
Bielenie pni drzew owocowych
Bielenie ma na celu odbijanie promieni słonecznych od powierzchni rośliny, tak, aby zamarznięta tkanka nie odmarzała zbyt gwałtownie. To skuteczny i tradycyjny sposób zabezpieczania roślin. Wykorzystuje się tutaj wapno do bielenia, które jest bezpieczne dla rośliny i dość trwałe. Bielenie ma chronić rośliny podczas najbardziej newralgicznego okresu, jakim jest koniec stycznia oraz luty. Z tego względu zabieg powinno wykonać się pod koniec grudnia. Drzewka należy pokryć białą emulsją od podstawy pnia, aż do pierwszych konarów.
Kopczykowanie podstawy pnia
To metoda dobra do ochrony młodych krzewów i drzewek owocowych. A także często stosowana w przypadku róż. Jest to prosty sposób, który polega na usypywaniu kopczyków z ziemi oraz z liści u podstawy pnia. Jest to miejsce, które jest najbardziej narażone na niskie temperatury oraz uszkodzenia mrozowe. Na wiosnę kopczyki można odgarnąć, a liście zebrać na kompost.
Osłanianie pni — materiały
Obecnie najczęściej stosuje się osłony na pnie. To szczególnie przydatna metoda w młodych jagodnikach oraz w sadach. Osłony można wykonać z:
- juty,
- słomy,
- agrowkłókniny (koniecznie z białej),
- gałązek roślin zimozielonych, np. ze świerków, żywotników lub cyprysików.
Słoma doskonale izoluje rośliny przed mrozem, ma jasny kolor, dlatego pień drzewa nie nagrzewa się szybko. Po okresie spoczynku słoma może trafić na kompost lub stanowić wyściółkę dla roślin. Podobnie działa biała agrowłóknina, należy nią owinąć pnie drzew, najlepiej sprawdzi się kilka warstw. Agrowłóknina może być używana wielokrotnie, jeśli wybierze się wytrzymały materiał o odpowiedniej grubości.
Dostępne są też gotowe osłony, które mają postać rękawów. Wystarczy je nałożyć na drzewko. To wygodna metoda ochrony przed uszkodzeniami mrozowymi. Osłonę można też wykonać samodzielnie, wystarczy zebrać gałązki świerków lub żywotników i obwiązać je wokół pni. Ta metoda nie nadaje się, jednak kiedy sad lub jagodnik rośnie na terenie otwartym, ponieważ gałązki mogą przyciągać sarny lub zające, które mogą obgryzać gałązki i pędy roślin. Osłony należy nakładać dopiero po koniec jesieni, zbyt wczesne okrycie roślin może negatywnie wpłynąć na przejście w stan spoczynku.
