Wolontariat sam w sobie jest już dużym poświęceniem. Kim w takim razie jest wolontariusz hospicyjny?
Wolontariusz w hospicjum domowym - bo taki wolontariat właśnie prowadzimy - jest osobą, która pomaga bezpośrednio pacjentom. To ludzie, którzy po długim przeszkoleniu trafiają do domów pacjentów. Jeżeli jakaś rodzina nie daje sobie rady lub chory potrzebuje, żeby ktoś był przy nim, bo na przykład jest samotny lub wymaga jakiejkolwiek innej opieki, to wtedy taki wolontariusz trafia do domu i czas, który może przeznaczyć, przeznacza na pomoc rodzinie i pacjentowi. Nie musi być to czas długi, ale niemal zawsze są to cenne chwile dla obu stron. Istnieje także inna, bardzo dla nas cenna grupa wolontariuszy, mająca za zadanie nieść pomoc hospicjum w różnych pracach organizacyjnych.
Kolejna edycja kursu dla kandydatów na wolontariuszy hospicyjnych już w zasadzie za chwilę. Jaką popularnością cieszyły się dotychczasowe szkolenia?
Kurs trwa już bardzo długo, jest organizowany co roku. W tym będziemy mieć już 22. edycję, więc to już ponad 20 lat, a z popularnością bywało bardzo różnie. Zdarzało się, że zgłaszało się do nas nawet stu kandydatów, ale bywały także takie lata, w których mieliśmy zaledwie pięciu chętnych. Myślę, że uśredniona liczba słuchaczy oscyluje w okolicach 20 osób.
Co trzeba zrobić, żeby zacząć zajmować się wolontariatem hospicyjnym?
Potrzebny jest czas, żeby po pierwsze czegoś się nauczyć. Wszyscy nastawieni na bezpośrednią pomoc choremu są szkoleni w zakresie pielęgnacji. Poprzez wykłady są wprowadzani w temat. Duża ich część jest poświęcona podejściu psychologicznemu do chorego, czy może bardziej zrozumieniu, co się dzieje z człowiekiem, który stoi w obliczu ciężkiej i nieuleczalnej choroby. Misja naszych wolontariuszy jest bardzo trudna. Co prawda mają wsparcie od zespołu hospicyjnego, ale jednak działają sami. W związku z tym muszą być do tego bardzo dobrze przygotowani. Istotna jest zarówno wiedza praktyczna, czyli konkretne umiejętności radzenia sobie w określonych sytuacjach, ale niemniej istotna jest strona, którą określiłabym jako psychologiczno-duchową. Kontakt z osobą odchodzącą to temat bardzo delikatny. Wolontariusz powinien utrzymywać go na takim poziomie, by nie zrobić krzywdy zarówno choremu, ale i samemu sobie. Do tego potrzebne są czas i szkolenie, i to jest cel organizowanego przez nas kursu.
Jak długo trwa okres jego realizacji?
Zajęcia teoretyczne odbywają się przez sześć miesięcy, w trakcie których spotykamy się raz w tygodniu na 2 godziny. W tym czasie wyznaczone będą także trzy soboty, przeznaczone na zajęcia warsztatowe, kiedy to nasze spotkania będą dłuższe, ale wówczas oczywiście zapewniamy wszystkim uczestnikom posiłek w postaci obiadu. Po upływie pół roku rozpoczynamy część praktyczną kursu.
Według informacji, które posiadamy, każdy kto chciałby zostać wolontariuszem hospicyjnym musi mieć ukończone 18 lat. A co z górną granicą wiekową?
Tak naprawdę nie istnieje. Jedynym ograniczeniem jest stan fizyczny kandydata na wolontariusza. Musi być to osoba dość sprawna i zdrowa. Jeśli natomiast ktoś bardzo chce się włączyć w nasze działania mimo jakichś dolegliwości, posiadamy taką formę wolontariatu jak grupa modlitewna, do której może się przyłączyć absolutnie każdy. Najstarsi czynni wolontariusze działający w naszych szeregach mieli nawet ponad 85 lat. Krótko mówiąc jeśli tylko zdrowie na to pozwala, my nie ograniczamy możliwości niesienia pomocy.
Każdy zainteresowany zapisaniem się na kurs dla kandydatów na wolontariuszy hospicyjnych powinien skontaktować się z biurem hospicjum domowego Caritas w Łodzi, mieszczącym się przy ul. Zgierskiej 121 osobiście lub telefonicznie, dzwoniąc pod jeden z numerów: 42 6362408, 607 617 090. Rozpoczęcie kursu już 9 stycznia o 18.00. Zajęcia będą odbywały się w siedzibie Caritas w Łodzi, przy ul. Gdańskiej 111.
