Wielkanoc od zarania chrześcijaństwa była niezwykle uroczyście obchodzonym świętem, bo jest ono najważniejszą tradycją chrześcijańską i w niej zawiera się w gruncie rzeczy idea chrystianizmu, czyli śmierć i zmartwychwstanie. Zatem rzeczywiście od początku istnienia tej religii było najważniejsze i co warto dodać przez długi czas jedynym obchodzonym świętem. Było ono wprowadzone zresztą znacznie wcześniej od Bożego Narodzenia - mówił o znaczeniu Wielkanocy dla chrześcijan dr Damian Kasprzyk.
Do sprawy tej odniósł się również o. Gracjan - Na to pytanie najlepiej odpowiada św. Paweł, 'jeśli Chrystus by nie zmartwychwstał, to próżna byłaby nasza wiara'. Zmartwychwstanie jest istotą naszej wiary, ponieważ Bóg przez swoją śmierć odkupił nasze grzechy. Ta śmierć nie skończyła się wcale grobem, ale stała się przejściem i bramą do życia wiecznego. Każdy z nas, wierzących wie że nasze życie tu na ziemi przeminie, ale później mamy szansę na wieczność u boku Pana Boga. Każdy zastanawia się, które święta są najważniejsze? Ciężko na to odpowiedzieć jednoznacznie, bo pamiętajmy, że gdyby nie Boże Narodzenie to nie byłoby Wielkanocy - mówi. Przełożony klasztoru oo. Bernardynów przyłączył się również do apelu o pozostanie w domach w tegoroczne święta i podkreślił, że tak odpowiedzialna postawa wpisuje się w przestrzeganie przykazania miłości, najważniejszego ze wszystkich w chrześcijaństwie.
Dr Kasprzyk opowiedział nam również o pochodzeniu tradycji wielkanocnych i o tym, jak one się zmieniały - W każdej epoce Wielkanoc obchodzono trochę inaczej i wprowadzano coś nowego. W dużej mierze zależało to od kondycji materialnej społeczeństwa w danej epoce... i rzeczywiście tak uroczyście jak teraz, w sensie tak masowo i obficie, to nigdy wcześniej nie było w takim stopniu celebrowane. Generalnie wielkanocne tradycje chrześcijańskie wywodzą się tradycji żydowskiej, czyli paschy. W jej czasie zgodnie z obyczajem zabijany była baranek, jako ofiara i był on tym pierwotnym pokarmem związanym z tym okresem. W pierwszych wiekach chrześcijaństwa z kolei bardzo unikano symbolu jajka, bo ono było silnie osadzone w obyczajach pogańskich. Również święcenie pokarmów ma już bardzo długą historię. Zaczęło się już w średniowieczu i wbrew temu co wielu ludzi myśli nie jest tylko polskim obyczajem, choć rzeczywiście nie we wszystkich krajach jest kultywowana. Pokarmy święci się również w Austrii, Bawarii, ale także w całym świecie prawosławnym. Bardzo mocno zmieniał się na przestrzeni wieków również rodzaj święconych pokarmów. Podaje błogosławienie jedzenia, jako przykład elementu świętowania, który stopniowo ewoluował, ale tak było w zasadzie ze wszystkimi wielkanocnymi - zwyczajami podkreśla etnograf.
