Najwięcej wezwań na terenie aglomeracji łódzkiej oraz powiatu kutnowskiego.
W 2022 roku WSRM w Łodzi zapewniała obsadę kadrową 76 zespołów ratownictwa medycznego. Stacjonowały one na terenie miasta Łodzi oraz 12 powiatów. Mimo to łódzcy ratownicy medyczni w minionym roku nieśli pomoc na terenie całego województwa. Nawet w powiatach, w których świadczenia zdrowotne z zakresu ratownictwa medycznego zabezpieczały inne podmioty. 

Liczba zrealizowanych w 2022 roku wezwań wyniosła 159 505 interwencji. Uwzględniając liczbę mieszkańców w poszczególnych powiatach, największą liczbą liczbę wezwań zrealizowano w Łodzi (106,43 wezwań na 1000 mieszkańców) oraz Piotrkowie Trybunalskim (89,89 wezwań na 1000 mieszkańców). Dalej klasyfikowały się powiaty: zgierski (88,15 wezwań na 1000 mieszkańców), pabianicki (83,24 wezwań na 1000 mieszkańców) oraz kutnowski (79,08 wezwań na 1000 mieszkańców).

Wśród powiatów poza obszarem działania WSRM w Łodzi najwięcej wezwań zrealizowano na terenie powiatu łódzkiego wschodniego (26,37 wezwań na 1000 mieszkańców), radomszczańskiego (11,51 wezwań na 1000 mieszkańców) oraz zduńskowolskiego (10,57 wezwań na 1000 mieszkańców).

Najczęściej chorowały kobiety. Mężczyźni natomiast w młodszym wieku.

W minionym roku pomocy medycznej najczęściej potrzebowały kobiety. Stanowiły one aż 63,17% pacjentów, do których wzywane były zespół ratownictwa medycznego. Mężczyźni natomiast chorowali w młodszym wieku. Ich średni wiek wyniósł 54,73 lata, podczas gdy średni wiek kobiet 59,55 lat.

Późniejszą zachorowalność kobiet tłumaczą... Estrogeny! Te żeńskie choroby płciowe poprzez swój wpływ na naczynia krwionośne chronią przed wystąpieniem chorób układu krążenia. A te właśnie są w populacji ogólnej jedną z najczęstszych przyczyn zachorowalności.

W ostatnich latach wiele mówi się na temat starzenia społeczeństwa. Ratownicy medyczni obserwują to zjawisko w swojej codziennej pracy. W 2022 roku niemal połowa pacjentów (48,21%) stanowiły osoby po 65 roku życia. Cierpieli oni najczęściej na choroby układu krążenia.

W wielu przypadkach nie można było rozpoznać konkretnej choroby.

Podczas swej codziennej pracy ratownicy medyczni korzystają z Międzynarodowej Klasyfikacji Chorób i Problemów Zdrowotnych ICD-10. Sporządzony przez Światową Organizację Zdrowia dokument pozwala ujednolicić stawiane podczas udzielania pomocy medycznej rozpoznania.

Najczęściej stawiane rozpoznania należały do grupy "objawów, cech chorobowych oraz nieprawidłowych wyników badań klinicznych i laboratoryjnych niesklasyfikowanych nigdzie indziej". Tego typu rozpoznań postawiono ponad 87 000.

Oznacza to, że w wielu przypadkach zespoły ratownictwa medycznego nie mogły rozpoznać konkretnej choroby. Wynika to ogranych możliwości diagnostycznych na etapie przedszpitalnym. Stąd też wiele rozpoznań formułowano w formie objawów takich jak:

• Omdlenie - 427 rozpoznań/100 000 mieszkańców
• Bóle w klatce piersiowej - 409 rozpoznań/100 000 mieszkańców
• Gorączka - 297 rozpoznań/100 000 mieszkańców

Choroby układu krążenia najczęstszymi schorzeniami.

Choroby układu krążenia były rozpoznawane w 14,38% wezwań. Wśród nich dominowały przypadki nadciśnienia tętniczego (539 wezwań na 100 000 mieszkańców), migotania przedsionków (164 wezwania na 100 000 mieszkańców), niewydolności serca (128 wezwań na 100 000 mieszkańców) oraz nagłego zatrzymania krążenia (86 wezwań na 100 000 mieszkańców). Co ciekawe, zachorowalność z powodu udarów mózgu (136 wezwań na 100 000 mieszkańców) znacznie przekroczyła zachorowalność z powodu zawałów mięśnia sercowego (39 wezwań na 100 000 mieszkańców).

Kolejnymi pod względem liczby interwencji były urazy o obrażenia ciała. Dominowały urazy głowy (528 wezwań na 100 000 mieszkańców), urazy kończyn dolnych (283 wezwania na 100 000 mieszkańców) oraz urazy kończyn górnych (169 wezwań na 100 000 mieszkańców).

389 wezwań na 100 000 mieszkańców dotyczyło osób znajdujących się pod wpływem alkoholu. Przypadkom tym często towarzyszyły urazy wynikające z upadku lub pobicia.

Ponad połowa wezwań nie stanowiła stanu nagłego zagrożenia zdrowotnego.

Podstawowym celem działania Systemu Państwowego Ratownictwa Medycznego jest udzielanie pomocy w stanie nagłego zagrożenia zdrowotnego. Pod tą nazwą kryje się stan:

 polegając na nagłym lub przewidywanym w krótkim czasie pojawieniu się objawów pogarszania zdrowia, którego bezpośrednim następstwem może być poważne uszkodzenie funkcji organizmu lub uszkodzenie ciała lub utrata życia, wymagający podjęcia natychmiastowych medycznych czynności ratunkowych i leczenia - u

stawa z dnia 8 września 2006 roku o Państwowym Ratownictwie Medycznym (Dz.U. 2022, poz. 1722)

Jak wynika z ubiegłorocznych statystyk, aż 55,80% wezwań nie spełniało przytoczonej wyżej definicji. Były to wezwania, których powodem była np. kaszel, gorączka, złe samopoczucie itp. Również znaczna część przytaczanych wcześniej wezwań z powodu nadciśnienia tętniczego nie stanowiła zagrożenia dla zdrowia i/lub życia poszkodowanych.

Skoro ponad połowa wezwań powinna być zrealizowana przez inne podmioty systemu ochrony zdrowia (np. poradnie podstawowej opieki zdrowotnej lub nocną i świąteczną pomoc lekarską) nie powinien dziwić fakt, że jedynie 60,30% wezwań zakończyła się transportem do szpitala.