Czy to jest informacja godna wystawienia na portalu? Czy trzeba o niej mówić w wiadomościach w radio i to jako pierwsze najważniejsze info? Dokąd to wszystko zmierza?

30

Od tygodnia nie myślę o niczym innym tylko o tym, aby tam pójść.

10

Zacznijcie ludzie czytać Pismo Święte a otworzą Wam się oczy jak jest naprawdę...

43

Posłuchajcie Franciszka.Może dobrze mówi.

10

Bardzo często w Kościele prezentowany jest sposób myślenia, według którego nawet największy grzesznik może dostąpić przebaczenia i zostać zbawiony, jeśli szczerze wyzna swoje grzechy i będzie za nie żałował. Jest to nam przekazywane ku nadziei, abyśmy zawsze wierzyli w przeogromne Miłosierdzie. Jednocześnie przestrzega się nas, że jeśli się nie nawrócimy, to sami dokonamy własnego potępienia. Nawet Bóg będzie bezsilny wobec tego, że zrobimy zły użytek z danej nam wolnej woli i pozbawieni pokarmu duchowego pogrążymy się w wiecznej ciemności. (A jest to chyba streszczeniem większości kazań!) Ja to widzę w ten sposób, że pokazuje się nam i mocno eksponuje jakiś malutki fragment rzeczywistości, jakiś ściśle obrany punkt widzenia, a pomijane są trudne pytania, które dla mnie same się tu nasuwają. A oto kwintesencja mojej trudności w bezrefleksyjnym przyjęciu katolickiej wizji zbawienia: Dla mnie odpowiedź na pytanie, czy np. Stalin też mógłby dostąpić zbawienia, gdyby na łożu śmierci nagle się nawrócił i żałował za swoje wielkie grzechy, jest mało interesująca. O wiele bardziej interesuje mnie odpowiedź na pytanie, co by się stało z moim "niesakramentalnym" kolegą gdyby - co nie daj Boże! - nagle spadła mu cegła na głowę, albo co Pan Bóg uczynił z duszą takiej Marii Curie Skłodowskiej, która zdaje się nigdy się nie nawróciła (ślub z Piotrem też brała tylko w merostwie), a przecież dokonała wielkich rzeczy i dawała przykład skromnego, pracowitego życia, albo co będzie z duszą takiego Stephena Hawkinga - genialnego astrofizyka - którego poglądy mają określone i to po części niezgodne z Nauką Kościoła reperkusje światopoglądowe, albo Bertranda Russella - wielkiego matematyka, astronoma, filozofa i... krytyka Kościoła, albo zamordowanego prezydenta Narutowicza (po kościołach odprawiano ponoć później uroczyste Msze Św. za duszę... straconego zabójcy!), albo noblisty Miłosza, albo prof. Religi, czy wreszcie, mojego ulubionego pisarza - Stanisława Lema, któremu nazajutrz po śmierci nadgorliwcy wytknęli lewicowość i ateizm. (Podobne przykłady można oczywiście mnożyć.) Ale w tym miejscu księża z reguły nabierają wody w usta, choć zapewne chętnie odpowiedzieliby na pytanie o możliwość zbawienia nawróconego Stalina... Pytania tego typu są traktowane w Kościele tak, jak w kosmologii pytania o to, co było przed Wielkim Wybuchem, a dla mnie są one na tyle zasadnicze, że bez bodajże prób odpowiedzi na nie trudno mi porównać wierność Nauczaniu Kościoła do budowania na skale i co najmniej równie trudno pojąć w powyższym kontekście istotę Bożego Miłosierdzia. Nauka Kościoła o rzeczach ostatecznych, ani praktyka duszpasterska nie dają moim zdaniem zadowalających odpowiedzi na powyższe dylematy i być może pod działaniem takich duchowych rozterek powstało malowidło (nie pamiętam, w którym to kościele i przez kogo stworzone) przedstawiające człowieka na Sądzie Ostatecznym, obnażonego, przywiązanego do słupa, który nie może być ani zbawiony, bo był rozpustny, ani potępiony, bo był miłosierny. Być może my wszyscy będziemy właśnie takimi "przywiązanymi do słupa", a Pan Bóg będzie miał nie lada dylemat jak wobec nas przejawić swoje Miłosierdzie?... (Genialnie do tej kwestii przybliża się słynna rozmowa Wolanda z Mateuszem w powieści "Mistrz i Małgorzata"). Kiedyś byłem niepoprawnym optymistą usiłując namówić księży na rozmowy m. in. na powyższe tematy. Dziś już dałem spokój, bo to daremne. Oni się takich rozmów panicznie boją uciekają, wymigują się, bo wiedzą, że to dla nich może być niebezpieczne. Wolą wysłuchać, co tam im ktoś powie, choćby owo słynne "nie zabiłem, nie ukradłem", po to, żeby - jak pisał ks. Tischner - rozgrzeszyć nie wiadomo z czego, dać pokutę nie wiadomo za co, zapukać w deskę konfesjonału i słuchać następnego...

72

Ksiądz Irek będzie spowiadał?!

122

A ja polecam wszystkim poczytać najpierw Pismo Święte. "Ten lud czci Mnie wargami, lecz sercem swym daleko jest ode Mnie. Ale czci Mnie na próżno, ucząc zasad podanych przez ludzi." Słyszeliście kiedyś te słowa? Żaden czarodziej Wam tego i wielu innych rzeczy nie powie... Polecam również 17 rozdział Apokalipsy Jana a tu coś na deser http://eliasz.dekalog.pl/goscie/dunkel/herezje.htm

62

Wszystkim spowiednikom polecam ostatni rozdział fascynującej książki ks. J. Tischnera "W krainie schorowanej wyobraźni"...

50

Najważniejsza wiadomość dnia hi hi. Zakapturzenia ciąg dalszy :(((

66

Ło jeny co to się wyprawia.... Ciemny lud wszystko kupi i jeszcze im się wmawia, że grzeszą. Średniowiecze

127