- Dziś lokatorka stara się udowodnić wszystkim, że mieszkanie nie nadaje się do użytku. Ja znam ten lokal od wielu lat. Mieszkała tam kiedyś bardzo porządna rodzina - opowiada o sprawie Sylwester Topolski, prezes Zarządu, dyrektor naczelny PGM Sp. z o.o. - Jest to mieszkanie socjalne, więc nie ma tam centralnego ogrzewania, gazu itd. Jednak zawsze było tam czysto, schludnie, a już na pewno nie było wilgoci. Pół roku temu mieszkanie zostało wyremontowane, zostały wstawione nowe, plastikowe okna, zamontowany nowy piec węglowy. Okna co prawda zostały, ale pieca już nie ma, więc lokatorka ogrzewa gazem, a wiadomo, że to powoduje wilgoć w mieszkaniu. Chociaż poziom wód gruntowych jest mniejszy, chociaż ściany jak nie miały kiedyś, tak teraz również nie mają izolacji pionowej, mieszkanie jest zawilgocone i zagrzybione. Trzeba było się naprawdę postarać, żeby doprowadzić do takiego stanu. Teraz warunki w tym mieszkaniu rzeczywiście są straszne, ale za to... piękny telewizor stoi, nowy sprzęt AGD jest, a na rękach lokatorki pierścionków złotych ilość ogromna.

Dziś lokatorka domaga się mieszkania o wyższym standardzie, a do Zarządu PGM przychodzi z poleceniem: “Ma nie być wilgoci!” - My oczywiście informujemy ją, że ona nie przebywa w tym mieszkaniu w nagrodę, ale dlatego, że nie płaciła czynszu. Obejrzałem cały budynek, bo pomyślałem, że może dach się zepsuł, może rynna ma dziurę i zalewa mieszkania. Sprawdziłem to. Pomyślałem, że może trzeba wywiercić nowe otwory wentylacyjne, więc wysłałem ekipy, aby to zrobiły. Zawsze przyjmujemy założenie, że być może to lokator ma rację i być może zaistniało jakieś niedopatrzenie z naszej strony. Niestety pani nie życzyła sobie wiercenia żadnych dziur, bo gruz będzie jej spadał na buty. Niestety w kwestii pieca muszę skierować sprawę do prokuratury. Usłyszałem od lokatorki: “A wywiozłam sobie piec do mamy”. Pani nie miała prawa wywieźć z mieszkania sprzętu kupionego przez Urząd Miasta. To jest zwykła kradzież. W dodatku pani nadal nie widzi podstaw do opłacania czynszu - mówi Topolski. - Na szczęście podobnych przypadków jest niewiele, jednak są na tyle głośne, że wydaje się, że jest ich bardzo dużo.

Mieszkaniówka w Bełchatowie ma 6 mln zł długów. Nie płacą ci, którzy są przekonani, że “socjal” jest za darmo. Żeby dostać mieszkanie socjalne, trzeba spełnić określone warunki dochodowe albo być do “socjalu” eksmitowanym z powodu niepłacenia za mieszkanie pełnostandardowe. - Trzeba przyznać, że większość mieszkających w lokalach socjalnych są to sumienni, uczciwi obywatele, którzy płacą czynsz. Wchodząc do takiego mieszkania, człowiek może czuć się jak we własnym domu, jest czysto, sucho i schludnie. Duża część długów podlega windykacji, która prowadzona jest na bieżąco. Procedura windykacji wygląda w ten sposób, że ludzie są informowani o zadłużeniu, później są wzywani do zapłaty, następnie jest wezwanie przedsądowe; jeżeli brak jest reakcji, sprawa trafia do sądu. A jeśli jest wyrok, do komornika - mówi Sylwester Topolski.

Niestety z lokalu socjalnego nikogo eksmitować się nie da, bo gdzie? - Bywa, że ci, którzy za socjalne nie płacą, tak naprawdę dochody mają, i to niezłe, jednak nieudokumentowane, bo często pracują “na czarno”. Często w ich mieszkaniach są drogie telewizory, drogi sprzęt AGD, wszystko w wysokim standardzie poza tym, że nie płacą czynszu - dodaje prezes.

- Mamy świadomość, że istnieją różne sytuacje losowe, które mogą uniemożliwić komuś, przez jakiś czas, płacenie czynszu. Zdarzają się jednak osoby, które mają bardzo wysokie wymagania wobec miasta, mimo że zadłużają kolejne mieszkania i obciążają kosztami innych mieszkańców - przyznaje też Michał Riabcew, dyrektor Wydziału Spraw Lokalowych Urzędu Miasta w Bełchatowie.

as

3,9 zł za metr kw. mieszkania komunalnego i 62 grosze w lokalu socjalnym - dla porównania czynsz za mieszkanie w blokach BTBS wynosi od 9,20 zł do 9,60 zł za metr. W Bełchatowie jest 168 mieszkań socjalnych i ponad 2500 mieszkań komunalnych.