Jak powstaje Miód Manuka ?
Zawdzięczamy go pszczołom, które wytwarzają swój specjał z nektaru kwiatów krzewu manuka (łac. Leptospermum scoparium), który rośnie właśnie na Antypodach. Krzewy manukanależą do rodziny mirtowatych. Krzew Manuka w swojej ojczyźnie nazywany jest krzewem herbacianym, gdyż od wieków pozyskiwane z niego liście były używane jako namiastka herbaty.
Do czego wykorzystujemy Miód Manuka?
Liście z krzewu manuka wykorzystywano w celach leczniczych m.in. do kąpieli w okresach przeziębienia i grypy, do picia w chorobach dróg moczowych oraz jako środek przeciwgorączkowy. Rdzenni mieszkańcy Australii – Maorysi używali nie tylko liści, ale również pozostałych części krzewów. Z kory robiono wywary do gojenia ran i oparzeń, z drewna wyrabiano trzonki do narzędzi.
Egzotyczny Miód Manuka z Nowej Zelandii i jego właściwości
Krzewy manuka kwitną tylko raz w roku przez około 4 tygodnie, od listopada do stycznia. Jest to w Nowej Zelandii pora letnia. Właśnie w tak krótkim okresie pszczoły pozyskują nektar do wyprodukowania niezwykle cennych miodów.
Początkowo miód z krzewów manuka nie cieszył się zainteresowaniem, ze względu na swój specyficzny smak. Dopiero z czasem zwrócono na niego uwagę. Zauważono bowiem, że zwierzęta, które się nim żywiły, nie chorowały.
Z czasem dzięki swoim wyjątkowym właściwościom i wielokierunkowemu działaniu zyskał popularność na całym świecie. Dziś wspomaga leczenie wielu schorzeń, działa przeciwzapalnie i antybakteryjnie, wzmacnia również odporność organizmu. Miód manuka wykazuje pozytywne działanie w leczeniu stanów zapalnych skóry, ran i owrzodzeń. Z dostępnych badań wynika, że działa on synergistycznie z antybiotykami. W wielu przypadkach jego suplementacja podczas antybiotykoterapii nie tylko nie osłabiała działania antybiotyków, ale również wspomagała efekt leczniczy. Co więcej, drobnoustroje nie nabywają z czasem odporności na składniki aktywne miodu manuka, a on sam nie traci swoich właściwości w kontakcie z sokiem żołądkowym.
Charakterystyczne cechy
Miód Manuka z Nowej Zelandii cechuje się dość ciemnym kolorem oraz intensywnym smakiem. Może mieć charakterystyczny nieprzyjemny zapach spowodowany obecnością specyficznego dla niego komponentu chemicznego 2-oksopropanalu, który nazywany jest również metyloglioksalem. To właśnie zawartość tej substancji chemicznej odróżnia go od innych miodów odmianowych. Rynek bogaty jest w preparaty zawierające w składzie miód manuka. Dostępne są produkty przeznaczone do pielęgnacji skóry jak kremy, maseczki czy maści. Opatrunki z miodem manuka znalazły zastosowanie w leczeniu ran, odleżyn, owrzodzeń, a także schorzenia nazywanego stopą cukrzycową. Z opisanych w literaturze naukowej badań wynika, że może znaleźć zastosowanie w walce z trądzikiem, łuszczycą, oparzeniami czy hemoroidami. Jego obojętność na działanie soków trawiennych powoduje, że może być potencjalnie używany w terapii licznych schorzeń układu pokarmowego, takich jak zgaga, refluks czy bóle żołądka.
