Meksyk
To niezwykle radosne święto, które nazywa się Día de Muertos. Ma formę festynu i towarzyszy mu zabawa i śmiech. Meksykanie uważają, że ważniejsze od samej śmierci jest przejście na tzw. „drugą stronę” i jest to powód do radości. Spotkania rodzinne na cmentarzach są w Meksyku okazją do biesiady i dzielenia się posiłkiem. To święto jest podzielone na dwie części, pierwsza przypada 31 października i jest poświęcona zmarłym dzieciom, których nazywa się aniołkami, a druga 1 i 2 listopada dotyczy dorosłych. Często budowane są również powitalne ołtarze, na których znajdują się zdjęcie zmarłego, kwiaty, jedzenie oraz zapalone kadzidła. Na grobach dzieci kładzie się zabawki. W 2008 roku meksykańskie obchody Dnia Zmarłych zostały wpisane na listę niematerialnego dziedzictwa UNESCO.
fot.:pixabay
Ukraina
To kraj prawosławny. Na zachodzie jest kultywowana listopadowa tradycja wyjścia na groby. Mieszkańcy Lwowa czy Tarnopola świętują praktycznie tak samo jak w Polsce.
1 listopada mamy dzień Wszystkich Świętych. Najpierw robimy porządki na cmentarzach. W samo święto idziemy z rodziną na groby, aby uczcić pamięć zmarłych. Przynosimy świeczki i żywe kwiaty. Nie jest to radosne święto, ale ma swój urok. Lubię też wybrać się na cmentarz po zmroku, bo dzięki zapalonym świeczkom jest tam taka wyjątkowa atmosfera - opowiada mieszkająca w Tarnopolu Julia.
Im dalej na wschód tym popularność tego święta jest mniejsza.
Według kalendarza juliańskiego święto zmarłych (hrobki) przypada tydzień po Wielkanocy. Ukraińcy obchodzą je bardzo rodzinnie, licznie gromadząc się na tamtejszych cmentarzach i urządzając coś w stylu pikniku.
Nie zapominajmy, że wielu przybyłych do nas uchodźców z Ukrainy, ze względu na trwającą wojnę w najbliższym czasie nie wrócą do kraju i nie będą mogli tradycyjnie przeżyć tego wyjątkowego czasu.
Szwecja
Święto Wszystkich Świętych obchodzone jest tam w sobotę przypadającą pomiędzy 31 października a 6 listopada. Podobnie jak w Polsce odwiedza się tam groby bliskich i zapala znicze.
Hiszpania
To kraj katolicki. Święto to nazywa się Dia de Todos los Santos. Całe rodziny udają się wtedy na groby, aby wspominać zmarłych krewnych. O czym warto wspomnieć, to o wyglądzie cmentarzy, ponieważ znajdują się w nich alejki, z których po bokach wyrastają wysokie ściany i to w nich znajdują się wmurowane groby krewnych. Korzystając z drabin, na zlokalizowanych tam półkach, umieszcza się bujne, kolorowe kwiaty i elektryczne lampki.
Często też rodziny spotykają się na wspólnym grillu i piecze kasztany. W niektórych częściach kraju popularne jest też zjedzenie pączka „buñuelos de viento”, co według tradycji powoduje ocalenie jednej duszy z czyśćca.
fot.:pixabay
Czechy
Święto nie jest raczej obchodzone. Jest to dzień pracujący. Mimo to niektórzy mieszkańcy tego kraju wybierają się 1 lub 2 listopada ne cmentarz po pracy. Zapalają znicze i ozdabiają grób kwiatami.
Włochy
1 listopada jest dniem wolnym od pracy. W tym dniu odbywają się jarmarki i festyny, natomiast 2 listopada dzieci otrzymują prezenty, pozostawione dla nich w nocy przez zmarłych. W niektórych rejonach Włoch dla zmarłego pozostawiane jest dodatkowe nakrycie na stole bądź posłanie na łóżku.
USA, Wielka Brytania, Kanada, Irlandia
Tam w nocy z 31 października na 1 listopada świętuje się Halloween. Zaraz po Bożym Narodzeniu, jest to najbardziej popularne święto. Ludzie organizują imprezy i przebierają się w upiorne kostiumy. Dzieci natomiast chodzą po domach i pukają do drzwi. Po otwarciu ich przez gospodarza zadają pytanie "Cukierek czy psikus?". Gdy ktoś nie chce dać słodkości to otrzymuje w zamian psikusa.
fot.:pixabay
Francja
1 listopada jest dniem wolnym od pracy. Nie wszyscy jednak odwiedzają wtedy groby. Niektórzy korzystają z długiego weekendu i wyjeżdżają na urlop.
Niemcy
Nie we wszystkich landach jest to dzień wolny od pracy. Część mieszkańców zapala na grobach swoich bliskich znicze i zostawia kwiaty. Obchody bardzie popularne są na południu kraju.
Japonia
Nie obchodzi się tam typowego Dnia Zmarłych. Święto nazywa się O-bon, a jego tradycja sięga 500 lat. Trwa ono trzy dni i obchodzone jest w sierpniu. Japończycy wierzą, że zmarli odwiedzają wtedy swoich bliskich i dzielą się na trzy grupy przodków, osób tragicznie zmarłych oraz gaki, czyli głodne duchy. Na buddyjskich ołtarzach składane jest jedzenie, wieszane są także lampiony, których zadaniem jest wskazanie drogi błąkającym się duchom.
Pierwszego dnia O-bon wystawiane są też przed dom figurki z warzyw imitujące zwierzęta, które mają zapewnić duchom środek transportu z krainy zmarłych. Odwiedza się też groby zmarłych które znajdują się przy świątyniach buddyjskich w formie kamiennych obelisków. Ozdabiają je kwiatami i palą kadzidła.
Ostatniego dnia O-bon puszczane są na wodę papierowe lampiony, aby zaprowadziły dusze zmarłych do ich krainy. Zwyczaj ten jest swego rodzaju atrakcją turystyczną i z uwagi na nią święto O-bon nazywane jest Festiwalem Latarni.
fot.: Autorstwa JamesAlexanderJack, CC BY-SA 3.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=29856204
Boliwia
Tam obchodzony jest Dzień Czaszki. Mieszkańcy wierzą, że 1 listopada, w samo południe, zmarli przybywają do ich domów. Na tę okazję piecze się specjalne chlebki, które tego dnia wystawiane są na dużym stole. Pieczywo ma różne kształty i posiada różne moce: konie mają ułatwić duszom podróże, a lamy przynieść dary ofiarowane przez krewnych. Najwięcej podarunków przygotowuje się dla tych, którzy odeszli niedawno. Następnie ucztowanie przenosi się na cmentarz. według mieszkańców Boliwii dusze opuszczają to miejsce 1 listopada po południu.
