Wielka Sobota to dzień ciszy. Dzień żałoby. Dzień bycia przy grobie. Dzień, w którym ołtarze w kościele ciągle są pozbawione obrusów. 

Wielka Sobota to też dzień święcenia pokarmów. Ważna to jest chwila. To co stare musi zniknąć, ponieważ pojawia się nowe. Przynosimy do kościoła pokarmy, które później winniśmy spożyć podczas śniadania wielkanocnego. Idziemy ze święconką do kościoła, ale potem zatrzymujemy się przy grobie. Nie grają organy. Jest cisza. W ciszy zatrzymujemy się przed grobem. W mniejszych kościółkach, szczególnie wiejskich, można usłyszeć śpiew ptaków. Zatrzymaj się tego dnia przy grobie. Spójrz na Chrystusa i pomyśl. Bóg tak Cię ukochał, że za Ciebie umarł…

W sobotni wieczór będzie jeszcze przebogata liturgia wielkosobotnia. Poświęcenie ognia, paschał, który jest symbolem Zmartwychwstałego Pana, odnowienie chrzcielnych przyrzeczeń ze święcą w ręku, błogosławieństwo wody i poświęcenie, i w końcu rezurekcja głosząca światu Zmartwychwstanie.