Na razie nasze drzewa są w dobrej kondycji zdrowotnej, a ich wartość przyrodnicza wynika z okazałych rozmiarów i wieku. Eksperci oceniają, że drzewa mają ok. 150 – 200 lat.
Gdyby ktoś chciał je w lesie odnaleźć, to drzewa rosną na działce ewidencyjnej 219 (drzewo W1) i działce 218 (W2, W3, W4) w obrębie Wygoda i są oznaczone specjalnymi tabliczkami (mapkę można znaleźć w galerii).
Drzewo W1 (z krzyżem)
– obwód w pierśnicy (1,3 m) – 425 cm
– maksymalna średnica korony – 20 m
– wysokość drzewa- 33 m
Drzewo rośnie przy skrzyżowaniu duktów leśnych. Na pniu drzewa znajduje się drewniany krzyż. Aktualny stan drzewa jest typowy dla naturalnych procesów zachodzących przy starych drzewach (wyłamania, wypróchnienia, zwarcia koron), rosnących wiele lat w środowisku leśnym. Stan kondycji drzewa w skali Pacyniaka i Smólskiego – 2-3 (5-stopniowa skala oceny stanu zdrowotnego drzewa – im wyższy stopień, ty kondycja drzewa gorsza).
Drzewo W2
– obwód w pierśnicy (1,3 m) – 311 cm
– maksymalna średnica korony – 13 m
– wysokość drzewa – 21 m
Drzewo rośnie na skraju leśnej drogi. Stojąc na drodze, w jego pobliżu w zasięgu wzroku są drzewa W1 i W3. Spośród czterech drzew ma najmniejsze parametry dendrometryczne. Korona drzewa jest wąska, nawet jak na leśne warunki, w jakich drzewo rośnie. W koronie silnie wydzielający się susz średni i gruby. Stan kondycji drzewa w skali Pacyniaka i Smólskiego – 3.
Drzewo W3
– obwód w pierśnicy (1,3 m) – 490 cm
– maksymalna średnica korony – 33 m
– wysokość drzewa – 34 m
Drzewo rośne wewnątrz lasu. Posiada największe wymiary spośród czterech drzew. Pień jest pełny, bez ubytku wewnątrz, u nasady mocno „wsparty” rozszerzającymi się nabiegami korzeniowymi, co wpływa korzystnie na jego stabilizację. Dąb ma dużą wysokość oraz rozłożystą koronę przerastającą otaczające go drzewa. Stan kondycji drzewa w skali Pacyniaka i Smólskiego – 1-2.
Drzewo W4
– obwód w pierśnicy (1,3 m) – 390 cm
– maksymalna średnica korony – 24 m
– wysokość drzewa – 32 m
Drzewo rośne wewnątrz lasu, w odległości kilkudziesięciu metrów od szerokiej, częściowo utwardzonej drogi przecinającej teren leśny. Pień drzewa jest lekko odchylony od pionu w stronę północną. Korona drzewa jest zwarta, gęsta, z licznymi drobnymi pędami odroślowymi w dolnej partii, powstałymi z tzw. pąków uśpionych. Stan kondycji drzewa w skali Pacyniaka i Smólskiego – 2-3.
Z wnioskiem o ustanowienie ich pomnikiem przyrody wystąpił do Urzędu Gminy Wola Krzysztoporska Zespół Parków Krajobrazowych Województwa Łódzkiego – Oddział Terenowy Nadpilicznych Parków Krajobrazowych w Moszczenicy, a uchwałę w tej sprawie podjęła Rada Gminy Wola Krzysztoporska.