PROGRAM NAPRAWCZY DLA SZKOŁY – ZSPiPO-W NR 3 W PIOTRKOWIE TRYBUNALSKIM,ABY SPROSTAĆ WYMAGANIOM CZASÓW WSPÓŁCZESNYCH ORAZ WEJŚĆ WRESZCIE NA ŚCIEŻKĘ WZROSTU POZIOMU FUNKCJONOWANIA I NAUCZANIA W TEJ PUBLICZNEJ PLACÓWCE OŚWIATOWEJ …CIĄG DALSZY…
KLUCZE DO PRACOWNI PRZEDMIOTOWYCH - wprowadzić ujednolicenie kluczy do wszystkich pracowni przedmiotowych. Każdy nauczyciel powinien dysponować takim kluczem, gdyż niektórzy zmieniają pracownie w kolejnych godzinach swej pracy. Powymieniać te badziewiaste zamki i klamki w drzwiach. I nie kupujcie już więcej elementów wyposażenia szkoły po najniższych kosztach, bo przykład drzwi do pracowni przedmiotowych ukazuje zarówno brak estetyki jak również myślenie krótkofalowe. Stara zasada głosi: porządny przedmiot na dłużej służy!!!
SPÓŹNIANIE SIĘ UCZNIÓW I NAUCZYCIELI NA ZAJĘCIA LEKCYJNE – Kategorycznie podjąć walkę z tą patologią!!! Wyeliminować spóźnianie się uczniów na zajęcia poprzez wprowadzenie wszystkich przerw 15 minutowych. Zajęcia rozpoczynać o pełnych godzinach. Ostatni kwadrans każdej godziny zegarowej powinien służyć stosownemu odpoczynkowi młodzieży. Przerwy 10-minutowe są zbyt krótkie i powoduje to notoryczne spóźnianie się wszystkich i zawsze!!! W związku z tym należałoby wprowadzić też innowację - elektronicznie zaprogramowany dzwonek (a nie taki przestarzały system, jak jest dotychczas, gdzie ktoś tam dzwoni jak mu się przypomni). Na 5 minut przed końcem przerwy – serwujemy automatyczny pierwszy dzwonek, dający sygnał uczniom do tego aby zbierali się na lekcję i wchodzili do już przygotowanej pracowni. Drugi automatyczny dzwonek – po upływie 15 minut od rozpoczęcia przerwy powinien być właśnie tym momentem, kiedy formalnie powinna zaczynać się lekcja, więc nauczyciel i uczniowie powinni przebywać już w klasie na swoich miejscach. Wraz z pojawieniem się tego pierwszego dzwonka powinno zakończyć się również sprzedaż czegokolwiek w sklepiku szkolnym bo dotychczasowe jego działanie w tym zakresie mocno wpływa na spóźnianie się uczniów na zajęcia!!! Dotychczas dzwonek na lekcję nie mobilizuje ani nauczycieli ani uczniów do punktualnego rozpoczynania zajęć!!! To jest niedopuszczalne!!! Powiem więcej – i jest to plaga wszystkich szkół a tej w szczególności!!!
DZIENNIK LEKCYJNY (innowacja) - wprowadzić innowację w aspekcie dzienników lekcyjnych. Tańcowanie z tymi tradycyjnymi dziennikami jest niejednokrotnie przyczyną spóźniania się nauczycieli na lekcję, bo nie wiadomo czy nauczyciel ma czekać aż jakiś kolega/koleżanka z grona go za chwilę doniesie czy też nie. Później trzeba po ten dziennik wysyłać ucznia albo jeszcze inne sztuczki stosować – to też jest ryzykowne. Tak więc tradycyjne dzienniki, odpowiednio zabezpieczone, zawsze pozostają w pokoju nauczycielskim – są wszak ważnym dokumentem. Każdy nauczyciel ma swoje (opracowane wspólnie bądź indywidualnie) dzienniczki (tylko do tematów i frekwencji) do wszystkich klas, w których uczy. Ten system całkowicie eliminuje spóźnianie się nauczycieli na lekcje z powodu oczekiwania na krążący gdzieś dziennik! Po skończonych zajęciach ewentualnie w określonym czasie wprowadza odpowiednie zapisy do dziennika głównego.
ROZPOCZYNANIE I KOŃCZENIE ZAJĘĆ LEKCYJNYCH (innowacja) - wprowadzić innowacje w zakresie kończenia i rozpoczynania zajęć lekcyjnych przez nauczycieli. Otóż nauczyciel kończący lekcję w danej pracowni oczekuje na wyjście młodzieży z tej pracowni. Następnie uchyla okno/a celem wywietrzenia pomieszczenia pracowni – koniecznie trzeba tego dopilnowywać, bo smród czasami jest w nich nieziemski!!!. Jeśli ma przydzieloną następną lekcje w tej samej pracowni i nie ma dyżuru, to rozpoczętą przerwę spędza w dowolny dla siebie sposób. Jeśli następną lekcję odbywa w innej pracowni, to bezpośrednio po wyjściu z sali może udać się do nowej pracowni, gdzie przygotowuje myśli do nowej lekcji albo spędza czas w dowolny dla siebie sposób – ale taki by z chwilą drugiego dzwonka być w pracowni i rozpoczynać punktualnie zajęcia!!! Najlepiej można wprowadzić zasadę, że pierwszy dzwonek jest sygnałem dla nauczyciela jak i ucznia aby zbierać się „do roboty”. W ten oto sposób eliminujemy do zera utratę marnowanego dotąd czasu z ważnych godzin edukacyjnych!!! Podam przykład dla rozjaśnienia umysłu w tym temacie, gdyby ktoś próbował totalnie obśmiać ten pomysł. Niech jeden nauczyciel na każdą lekcję spóźnia się średnio 5 minut (dla ścisłości powiedzmy, że rozpoczęcie zajęć odbywa się w momencie kiedy uczniowie siedzą już w pracowni, nauczyciel przy swoim biurku i następuje wstępne powitanie stron. Od tego momentu powinniśmy włączyć stoper, który powinien nabić 45 minut do zakończenia godziny lekcyjnej; niech każdy nauczyciel – w ramach eksperymentu - sprawdzi to w praktyce i niech sobie odpowie czy to 5 minut, to jest przeze mnie przesadzone czy też może jest większe opóźnienie???!!!). Tak więc nauczyciel, mający 20 godzin w tygodniu, marnuje 100 minut w skali tygodnia. W skali miesiąca daje to 400 minut, więc jest to prawie 9 godzin lekcyjnych!!! Przemnażając to przez ilość nauczycieli i liczbę miesięcy czynnych, daje to potężne straty. I to trzeba bezwzględnie wyeliminować!!!

53

PROGRAM NAPRAWCZY DLA SZKOŁY – ZSPiPO-W NR 3 W PIOTRKOWIE TRYBUNALSKIM,ABY SPROSTAĆ WYMAGANIOM CZASÓW WSPÓŁCZESNYCH ORAZ WEJŚĆ WRESZCIE NA ŚCIEŻKĘ WZROSTU POZIOMU FUNKCJONOWANIA I NAUCZANIA W TEJ PUBLICZNEJ PLACÓWCE OŚWIATOWEJ …CIĄG DALSZY…
PRACOWNIE PRZEDMIOTOWE – zdecydowanie urozmaicić dekoracyjnie wnętrza!!! W pierwszej kolejności usunąć stare/wysłużone/rozlatujące się/ nie certyfikowane/ bez atestów i stosownych oznaczeń ze względu na wzrost uczniów krzesła i ławki. Należy tak wyposażyć pracownie aby chciało się w nich przebywać, by czuło się ducha przedmiotu, nowocześnie i porywająco, a jednocześnie z klasą i poczuciem estetyki !!! Wyposażyć pracownie chemiczne, fizyczne, matematyczne i inne w komputery, stałe projektory multimedialne (i pozostałe nowoczesne narzędzia pracy) aby zajęcia tam prowadzone były atrakcyjnie dla młodzieży. Czasami krótki reportaż naukowy, doświadczenia laboratoryjne z projektora , dają więcej niż przygotowywanie jakiegoś doświadczenia chemicznego/fizycznego w realu. A i tak do tych doświadczeń szkoła dysponuje tylko przedpotopowymi/archaicznymi/muzealnymi pomocami naukowymi. Natomiast wszystkie pracownie matematyczne tej szkoły mają prawie gole ściany. BIEDA Z NĘDZĄ!!! To trzeba bezwzględnie poprawić!!!
KORYTARZE NA TERENIE SZKOŁY– zlikwidować nieatestowane, obskurne ławki i zamówić przyjemne siedziska wraz ze specjalnie zaprojektowanymi stołami na końcach korytarzy I i II piętra, ku przyjemnemu spędzaniu czasu podczas przerw przez uczniów. Dotychczas, młodzież zmuszona jest w większości siedzieć bezpośrednio na betonowej posadzce;
GABLOTY ŚCIENNE NA KORYTARZACH I W PRACOWNIACH – usunąć te stare trupy i zamontować nowe estetyczne oraz zapełnić je żywymi treściami (a nie jak dotychczas, materiałami z minionej epoki !!!) – aby ktoś tam zechciał z przyjemnością zajrzeć a nie żeby one tylko wisiały i wypełniały pustkę ścienną. To ma zaj****cie inspirować!!!
FOTOGRAFICZNA PREZENTACJA PRACOWNIKÓW SZKOŁY - zamówić porządną, przeszkloną dużą gablotę, umieszczoną np. w okolicach pokoju nauczycielskiego i umieścić tam zdjęcia wraz z opisem wykładanego przedmiotu/pełnionej funkcji, wszystkich nauczycieli i pozostałych pracowników szkoły, aby uczniowie mieli świadomość kto kim jest i co tu robi!
ŚWIETLICA SZKOLNA– usunąć te stare krzesła, graty etc. Wyposażyć to miejsce w wygodne siedziska, zakupić wielki płaski telewizor/projektor multimedialny aby można było wykorzystywać to miejsce do różnych prezentacji. Zwiększy to atrakcyjność szkoły. Uatrakcyjnić szkolny sklepik i wydzielić miejsce do swobodnej i estetycznej/higienicznej konsumpcji.

50

PROGRAM NAPRAWCZY DLA SZKOŁY – ZSPiPO-W NR 3 W PIOTRKOWIE TRYBUNALSKIM,ABY SPROSTAĆ WYMAGANIOM CZASÓW WSPÓŁCZESNYCH ORAZ WEJŚĆ WRESZCIE NA ŚCIEŻKĘ WZROSTU POZIOMU FUNKCJONOWANIA I NAUCZANIA W TEJ PUBLICZNEJ PLACÓWCE OŚWIATOWEJ …CIĄG DALSZY…
TOALETY - przeprowadzenie generalnego remontu toalet szkolnych i pozostałych sanitariatów, z dostosowaniem ich do wymogów wynikających z prawa budowlanego, przepisów bhp, z zachowaniem współczesnych trendów estetyki, również z myślą o osobach niepełnosprawnych:
• Montaż brakujących drzwi w kabinach wc oraz drzwi oddzielających część wc od części umywalkowej (dotychczasowy ich brak);
• Dziewiczy montaż (nie sposób uwierzyć, że w szkole budowlanej można było dopuścić do czegoś takiego) pisuarów w toaletach męskich (dotychczasowy ich brak);
• Montaż nowych sedesów kompaktowych ewentualnie tylko umieszczenie desek sedesowych na już istniejących (dotychczasowy ich częściowy brak);
• Montaż dozowników papieru toaletowego (dotychczasowy ich brak) z odpowiednim ich zabezpieczeniem przed nieuzasadnionym wykorzystaniem;
• Zaopatrzenie w szczotki do wc (dotychczasowy ich brak);
• Montaż elektronicznych odświeżaczy powietrza (dotychczasowy ich brak);
• Zaopatrzenie w kosze na śmieci (dotychczasowy ich brak);
• Montaż luster łazienkowych przy umywalkach (dotychczasowy ich brak);
• Montaż dozowników mydła w pianie lub płynie (dotychczasowy ich brak);
• Montaż suszarki do rąk (rozwiązanie higieniczne i nie generujące odpadów papierowych; dotychczasowy ich brak);
• Zaopatrzenie toalet w instrukcję mycia rąk (wymóg przepisów bhp) w okolicach umywalek;
• Montaż klamek w oknach (dotychczasowy ich brak);

60

PROGRAM NAPRAWCZY DLA SZKOŁY – ZSPiPO-W NR 3 W PIOTRKOWIE TRYBUNALSKIM,ABY SPROSTAĆ WYMAGANIOM CZASÓW WSPÓŁCZESNYCH ORAZ WEJŚĆ WRESZCIE NA ŚCIEŻKĘ WZROSTU POZIOMU FUNKCJONOWANIA I NAUCZANIA W TEJ PUBLICZNEJ PLACÓWCE OŚWIATOWEJ …CIĄG DALSZY…
SAVOIR VIVRE W SZKOLE – opracować kanon zachowań i elementów dyscypliny oraz wpoić uczniom kulturę obyczajową (aktualnie nie zwraca się na to uwagi), dotyczącą pozdrawiania wszystkich pracowników szkoły przez uczniów – bez względu na to, czy nauczyciel uczy danego ucznia czy też nie. Należy wpoić uczniom tradycyjny zwyczaj zwracania się do nauczycieli w szkole ponadgimnazjalnej: „per pan/pani profesor”. Żeby nie było totalnej wiochy!!! To jest rola wychowawców! Szkoła jest może nie do końca typową instytucją, ale jednak instytucją. W związku z tym obowiązuje tam etykieta instytucji zwana dziś często etykietą biznesu. W instytucji jest hierarchia i obowiązkowe są zachowania, które ją podkreślają, zatem zachowania, w ramach których sygnalizuje się szacunek dla przełożonego i wyróżnia się go jako osobę ważniejszą. W szkole przełożonym -autorytetem jest nauczyciel. Muszą zatem pojawiać się wszelkie zachowania, które to przypominają, które go chronią, które go budują. Najlepszą więc metodą w tej perspektywie był stosowany w Polsce jeszcze od międzywojnia obyczaj zwracania się przez uczniów do nauczycieli przy użyciu sformułowania „panie profesorze”, „pani profesor”. Gdy młodzież zwraca się do nauczyciela po imieniu (bądź w inny luzacki sposób), to niejako automatycznie zaczyna traktować tego nauczyciela jak kumpla, z którym można się spoufalać, polemizować, kłócić, negować jego zdanie. To umniejsza autorytet nauczyciela i niszczy szkołę jako instytucję. Jedną z funkcji szkoły jest też przygotowanie młodego człowieka do funkcjonowania w ramach instytucji. Gdy szkoła funkcjonuje jako instytucja, młodzi ludzie łatwo potem funkcjonują w instytucjach, w których podejmują pracę.
Gdy szkoła funkcjonuje inaczej – „na niewłaściwie pojętym luzie” i jako grupa bez zdrowej dyscypliny, młodzi ludzie mają potem przeróżne kłopoty z przełożonymi i współpracownikami. Przenoszą bowiem, niejako automatycznie, obyczaje ze szkoły.

60

PROGRAM NAPRAWCZY DLA SZKOŁY – ZSPiPO-W NR 3 W PIOTRKOWIE TRYBUNALSKIM,ABY SPROSTAĆ WYMAGANIOM CZASÓW WSPÓŁCZESNYCH ORAZ WEJŚĆ WRESZCIE NA ŚCIEŻKĘ WZROSTU POZIOMU FUNKCJONOWANIA I NAUCZANIA W TEJ PUBLICZNEJ PLACÓWCE OŚWIATOWEJ
Witam,
skoro tak ogromne problemy występują w tej szkole, to przygotowałem całkowicie bezinteresownie i w gratisie, nie pretendując w żadnej mierze do fotela dyrektorskiego w tej szkole, PROGRAM NAPRAWCZY DLA SZKOŁY. Dysponując wiedzą o niedomaganiach tej szkoły, zajęło mi to parę chwil sobotniego popołudnia. Publikacje swoją prezentować będę w odcinkach. Apeluję więc do całego grona pedagogicznego, na czele z dyrekcją, aby wspólnymi siłami podjąć się jednak tego trudu wdrożenia proponowanych rozwiązań (czasami innowacyjnych – ale to może okazać się właśnie strzałem w przysłowiową DZIESIĄTKĘ!). W niektórych przedsięwzięciach należy postarać się o dodatkowe środki pieniężne z dotacji unijnych czy też od sponsorów indywidualnych – TO JEST WIELKIE ZADANIE DLA DYREKCJI – MENADŻERÓW OŚWIATY. Kolejność prezentowanych pomysłów jest przypadkowa i powinna być realizowana wedle oceny priorytetowości dokonanej przez całą społeczność szkolną (dyrekcja, nauczyciele, rodzice uczniów, uczniowie). Tak więc do rzeczy:
LIKWIDACJA PROBLEMÓW TYTONIOWYCH/ALKOHOLOWYCH/NARKOTYKOWYCH NA TERENIE SZKOŁY
• Wprowadzenie do statutu szkoły zapisu o baku możliwości opuszczania terenu szkoły w czasie obowiązkowych zajęć lekcyjnych (dotyczy to również uczniów pełnoletnich – jest to zgodne z prawem). Wprowadzić zapis do statutu szkoły w zakresie przebywania młodzieży, w czasie sprzyjających warunków atmosferycznych, na świeżym powietrzu, tylko i wyłącznie na terenie szkoły – np. boisko szkolne, pod opieką nauczycieli dyżurujących.
• Zwiększyć ilość punktów monitorujących teren szkoły i przede wszystkim reagować natychmiastowo na pojawiające się przypadki łamania prawa w tym zakresie;
• Każdy uczeń, którego przyłapano z papierosem/innym syfem na terenie szkoły, „za karę” ogląda godzinny film o szkodliwości tytoniu. Musi też napisać wypracowanie (obszerne), dotyczące szkodliwości nałogu tytoniowego a następnie dokonuje odczytu podczas godziny wychowawczej.
• Montaż kamer (w odpowiednich – rzecz jasna – miejscach) i czujników dymu w toaletach aby odstraszyć potencjalnych odważniaków.
• Łamanie zakazu palenia przez uczniów powinien być konsekwentnie zgłaszany zarówno do rodziców ucznia jak i na policję. Dura lex, sed lex !!!
• Wprowadzenie zasady, że po trzech „wpadkach tytoniowych”, uczeń zostaje skreślony z listy uczniów szkoły. Młodzież powinna mieć świadomość, że prawo jest po to aby go przestrzegać a nie naśmiewać się z niego!!! W przeciwnym razie, muszą być przygotowani na poniesienie surowej konsekwencji. Szkoła musi również uczyć odpowiedzialności za swoje czyny a nie tylko wtłaczać do głów rozmaite treści naukowe. MŁODZIEŻ – PRZYSZŁOŚCIĄ NARODU!!!

51

O! Odezwał się wszystkowiedzący! Wiesz, czy wydaje ci się, że wiesz?

30

01

To zobacz sobie. Na każdej pracy znajduje się nazwa Twojej Szkoły i Twojego Miasta. Czy to jest oczernianie?
1.The application of the Kedem-Katchalsky equations to membrane transport of ethyl alcohol and glucose, Desalination,(2011) (lista filadelfijska).
2.Derivation of the formula for the filtration coefficient by application of Poiseuille’s law in membrane transport, Acta Societatis Botanicorum Poloniae, (2009) (lista filadelfijska).
3.Derivation of practical Kedem – Katchalsky equations for membrane substance transport, Concepts of Physics,(2008).
4.Practical Kedem-Katchalsky equations and their modification, Central European Journal of Physics,(lista filadelfijska).
5.The application of practical Kedem-Katchalsky equations in membrane transport, Central European Journal of Physic, (lista filadelfijska).
6.Mechanistic equations for membrane substance transport are consistent with Kedem – Katchalsky equations, Journal of Membr. Sci.(lista filadelfijska).
7.Nowa metoda wyprowadzenia praktycznych równań Kedem-Katchalsky’ego transportu membranowego, Polimery w Medycynie.
8.Developing Kedem-Katchalsky equations of the transmembrane transport for binary non-homogeneous non-electrolyte solutions, Polym. Med.
9.The diffusion coefficient of ethyl alcohol and glucose, (2014, manuscript w opracowaniu).

31

Tego wpisu nie mógł zrobił uczeń. Uczniowie mówią, że to był dobry nauczyciel: "Ten Pan dobrze tłumaczył, nauczał z pasją". Tak więc ta wypowiedź nie może pochodzić od ucznia. Dlaczego piszecie nieprawdy, jeśli jesteś w porządku to czego się boicie?

51

Pedagog swoją postawą daje przykład młodzieży, przekazuje im wartości, przekazuje ciekawość odkrywcy. Które z powyższych zostanie w budowlance przekazane młodzieży? Do biblioteki nie tylko do mięsnego! Chcesz zajmować stanowisko? Pokaż kulturę! Autorytetu nie znajduję się na ulicy.

30