- W moich pracach wykorzystuję czasem przedmioty codziennego użytku. Towarzyszą nam one na co dzień ułatwiając życie i uzależniając od swej niezawodności – mówi artystka. - Pospolite drewniane akcesoria kuchenne w serii fotografii „Kościec tożsamości” otaczają nagie kobiece ciało. Symbiotycznie się z nim łączą. Drewniane łyżki, łopatki, wałki do ciasta momentami sprawiają wrażenie konstrukcji podtrzymującej cielesny podmiot. Anatomia tego podmiotu ulega zaskakującym przemianom. Brak głowy pozbawia postać cech indywidualnych, multiplikujące się ręce wygrażają domowym arsenałem. Z fragmentów ludzkich i drewnianych budowane są znaki, symbole. Mnożą się one i nawarstwiają, wzajemnie znosząc swoje znaczenia.

Magdalena Samborska jest absolwentką Akademii Sztuk Pięknych im. Wł. Strzemińskiego w Łodzi. W 2013 roku uzyskała stopień doktora w zakresie sztuk pięknych. Jej działalność artystyczna wyrasta z polaryzacji między sztuką czystą a użytkową, feminizmem a modą, sferą publiczną a prywatną. Realizuje obiekty z pogranicza ubioru i rzeźby, fotografie, filmy, asamblaże. Jej prace stanowią krytyczną analizę otaczającej nas ikonosfery, miejsca kobiety w porządku symbolicznym. Artystka odwołując się do historii sztuki, historii ubioru i współczesnej filozofii, buduje wielowarstwowy układ asocjacji i odniesień. W 1998 i 2008 roku była stypendystką Ministerstwa Kultury i Sztuki. W 2013 roku otrzymała Grand Prix na II Biennale Sztuki w Piotrkowie Trybunalskim.