Przy ul. Dąbrowskiego 7, jeden z najokazalszych budynków w Piotrkowie, piętrowy z obszerną i reprezentacyjną klatką schodową oraz miejscem na skarbiec w podziemiach powstał w latach sześćdziesiątych XIX wieku według projektu inż. Pętkowskiego. Pierwszym najemcą gmachu była Dyrekcja Szczegółowa Towarzystwa Kredytowego Ziemskiego, która rezydowała w nim do 1914 roku. W okresie I wojny w budynku tym swoją siedzibę miała Polska Krajowa Kasa Pożyczkowa, a następnie Bank Oszczędnościowo- Pożyczkowy. Na początku lat dwudziestych XX stulecia właścicielem gmachu został Bank Polski, przemianowany później na Narodowy Bank Polski, który pozostał w tych wnętrzach do 2003 roku. Największe zmiany w architektonicznym wystroju budynku przyniosło minione stulecie, bombardowania Luftwaffe z pierwszych dni września 1939 roku, a następnie nieudolność PRL-owskich ekip budowlanych remontujących go pod koniec lat siedemdziesiątych. Na skutek zniszczeń wojennych frontowa elewacja gmachu straciła ozdobną płaskorzeźbę umieszczoną nad oknami pierwszego piętra- alegorię pracy- oraz balkon zlokalizowany pośrodku drugiej kondygnacji, z kolei prace remontowe pozbawiły go XIX-wiecznych detali i cech architektonicznych.