Kobiety (i mężczyźni) z Piotrkowa zamanifestowali w środę swoją solidarność z Międzynarodowym Strajkiem Kobiet organizowanym w Polsce przez Ogólnopolski Strajk Kobiet – nieformalną, bezpartyjną inicjatywę osób należących do różnych organizacji kobiecych, ale także tych niezrzeszonych. Takich spotkań jak to piotrkowskie było więc 8 marca więcej – i w Polsce (w ponad 80 miastach), i na świecie (w 55 krajach).
Strajkujący w Piotrkowie wyposażeni byli w czerwone kartoniki, tablice z hasłami i postulatami, gwizdki, syreny, a nawet przybory kuchenne. Nad ich bezpieczeństwem czuwała policja.
Czego życzyć kobietom 8 marca, o to zapytaliśmy organizatorki piotrkowskiej manify. - Równych praw - odpowiedziały Małgorzata Pingot i Maria Malczyk. – Tego, żeby nie spychano nas do drugiego rzędu. Żebyśmy były szanowane, nie tylko kochane i wielbione, ale również traktowane jak równorzędny partner. Nie chcemy, aby szacunek do kobiet wyrażany był tylko poprzez całowanie rąk.
To nie jest protest antyrządowy, tylko protest społeczny. Strajku nie zorganizowała żadna partia polityczna, a jeśli ktoś się pod to podpina czy nas wspiera, to tylko dlatego, że czuje tak jak my. Nie chcemy reagować dopiero wtedy, kiedy wejdzie w życie jakaś ustawa i nas zaskoczy – mówiła Maria Malczyk.
Organizatorki strajku publicznie odczytały listę żądań. Domagały się:
pełni praw reprodukcyjnych:
- utrzymania standardów opieki okołoporodowej
- dostępu do nowoczesnej bezpłatnej antykoncepcji i zabiegów sterylizacji
- dostępu do bezpiecznego przerywania ciąży
- dofinansowania in vitro
- badań prenatalnych najnowszej generacji
państwa wolnego od zabobonów:
- rzetelnej edukacji seksualnej
- edukacji szkolnej zgodnej z wiedzą naukową
- opieki medycznej, nie watykańskiej
- likwidacji tzw. „klauzuli sumienia"
- religii w parafiach i na koszt Kościoła
- niezależnej komisji ds. pedofilii w Kościele
- wymierzenia bezwzględnych kar sprawcom i osobom winnym ukrywania przestępstwa pedofilii w Kościele
wdrożenia i stosowania Konwencji Antyprzemocowej:
- przesunięcie finansowania budżetowego z Kościoła na organizacje zajmujące się walką z przemocą wobec kobiet i przemocą domową
- bezwzględnego ścigania i karania sprawców przemocy domowej
- bezwzględnego ścigania gwałcicieli i wdrożenia procedur zapobiegających wtórnej wiktymizacji
- ochrony ofiar i izolacji sprawców
- współpracy rządu z organizacjami pozarządowymi przy wdrażaniu Konwencji
- ścigania mowy nienawiści jako źródła przemocy
poprawy sytuacji ekonomicznej kobiet:
- zabezpieczenia emerytalnego nieodpłatnej pracy kobiet
- realnego zabezpieczenia społecznego rodzin dzieci z niepełnosprawnościami
- skutecznego ściągania alimentów przez państwo i karania dłużników alimentacyjnych
- podniesienia progu uprawniającego do świadczenia z Funduszu Alimentacyjnego do średniego wynagrodzenia
- równości płac bez względu na płeć
