Major pilot John Benett jest również Honorowym Członkiem Stowarzyszenia Seniorów Lotnictwa Wojskowego RP i Aeroklubu Ziemi Piotrkowskiej. Aktywnie uczestniczy w spotkaniach Łódzkiego i Piotrkowskiego Klubu Seniorów Lotnictwa. W lipcu był gościem specjalnym, na siódmej edycji Międzynarodowej Wystawy Lotniczej Fly Fest 2019.

Jan Książczyk, bo tak naprawdę brzmi imię i nazwisko jubilata, urodził się 31 sierpnia 1919 roku w Krzepczowie koło Piotrkowa Trybunalskiego. Swoją przygodę z lotnictwem rozpoczął w 1937 roku, po tym jak z wujkiem, kapitanem pilotem Franciszkiem Witakowskim odbył pierwszy lot nad Warszawą. Wiosną 1938 roku, Liga Obrony Powietrznej i Przeciwgazowej skierowała go na obóz szybowcowy w Ustianowej.

Jesienią, tego samego roku pilot szybowcowy Jan Książczyk został skierowany na pierwszy turnus szkolenia – w pilotażu silnikowym, do nowo utworzonej Szkoły Pilotów LOPP im. Marszałka Edwarda Śmigłego – Rydza w Świdniku. Ukończył szkolenie i otrzymał licencję pilota sportowego. Został członkiem Aeroklubu Łódzkiego.

Po wybuchu wojny, podjął decyzję o ucieczce do sojuszniczej Francji. Po kapitulacji Francji Jan Książczyk popłynął z kolegami brytyjskim statkiem handlowym do Anglii. Po kliku dniach trafił do obozu w Cheltenham, skąd po weryfikacji tożsamości został skierowany do bazy Królewskich Sił Powietrznych w Blackpool. Po trzymiesięcznym technicznym szkoleniu teoretycznym, trafił do Szkoły Podstawowego Pilotażu w Newton, a już na początku 1942 roku na sześciomiesięczny kurs do Jednostki Operacyjno-Treningowej, w której doskonalił swoje umiejętności pilotażowe na samolocie myśliwskim Spitfire. Dostał przydział do 578 Dywizjonu Myśliwskiego RAF, którego zadaniem było patrolowanie i zabezpieczenie z powietrza terytorium Szkocji.

Pod koniec 1942 roku, w czasie jednego z lotów patrolowych zawiódł silnik i pilot musiał przymusowo lądować na pełnym granitowych głazów terenie w okolicy miasta Stirling w centralnej Szkocji. Przez kolejnych pięć miesięcy przebywał w brytyjskich szpitalach lecząc odniesione obrażenia. Po wyjściu ze szpitala został przywrócony do latania i otrzymał przydział do 609 Dywizjonu Myśliwskiego RAF patrolującego wybrzeże brytyjskie. W 1943 roku ożenił się z angielką Margaret i zmienił nazwisko na Benett.

Po demobilizacji w 1948 roku, został odznaczony Medalem Lotniczym i odszedł do cywila w stopniu kapitana z nalotem około 2000 godzin. Podjął studia na kierunku elektryczno-mechanicznym. Po ich ukończeniu pracował do emerytury na kierowniczym stanowisku w Instytucie Elektryczno-Mechanicznym.

Po śmierci córki, która zmarła w wieku 8 lat i żony, która umarła nagle w 1988 roku John Benett kilkakrotnie odwiedził Polskę. W 1993 roku ożenił się ponownie z piotrkowianką Anną Widmańską. Wspólnie kupili działkę, zbudowali dom i po 65 latach spędzonych na obczyźnie John Benett z rodziną osiadł w Piotrkowie Trybunalskim.

W 2017 roku z inicjatywy Zarządu Głównego SSLW RP, Prezydent Rzeczpospolitej Polskiej Andrzej Duda przyznał majorowi pilotowi Johnowi Benettowi Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski za zasługi w obronie suwerenności i niepodległości Polski, za działalność kombatancką i społeczną oraz zasługi w pielęgnowaniu pamięci o najnowszej historii Polski.

31 sierpnia to wyjątkowe święto, chwila radości dla Johna Benetta i jego bliskich. Niewielu ludziom dane jest świętować tak piękny jubileusz. Sto lat, to czas, w którym zebrać można mnóstwo doświadczeń i mądrości, przeżyć wspaniałe chwile szczęścia i niezmierzonej radości.

Majorze Benett, dane było Panu przeżyć cały wiek w naszej polskiej historii, doświadczyć trudów i radości z nim związanych. Tak długie życie jest skarbnicą doświadczeń dla kilku pokoleń Polaków. Pana sędziwy wiek jest naszym wspólnym drogocennym dziedzictwem.

Opracował Ludomir Rogalski.
Na podstawie materiału płk pilota Jana Jąkały - "Piotrkowianin John Benett – Jan Książczyk Nestor Pilotów Polski i Wielkiej Brytanii".