Wielki Bohater- Chwała Danielakowi że niszczył Czerwonych Pająków

48

Jest społecznym doradcą prezydenta ds. sportu.

60

Ojojoj... To jeżeli Pan Prezydent otacza się takimi ludźmi - najpierw pan "dotchłam wózku", teraz to indywiduum, to głupotą będzie popieranie go w jakichkolwiek wyborach. Ja takiej głupoty na pewno nie popełnię.

80

Ludwik Danielak - syn Walentego Danielaka - ur. 24.07.1909 r. w Lewkowie k. Ostrowa Wielkopolskiego. Chrzest 26.07.1909 r. Prawdopodobnie Zimą 1925 r. zamieszkał wraz z rodziną w Zdunach (- wcześniej mieszkali w Lewkowie), skąd od 1930r. dojeżdżał do Krotoszyna, bowiem pracował jako asystent na Poczcie Polskiej, a żona Anna dojeżdżała do pracy w Miliczu (była księgową). Po ukończeniu szkoły podstawowej w Lewkowie kontynuował naukę na krótko w Gimnazjum w Ostrowie Wlkp. Maturę zdał w 1928 roku. Był wyśmienitym szachistą, o czym świadczą nagrody i dyplomy z turniejów szachowych o tytuł Giermka Szachowego. We wrześniu 1928 r. został powołany do zasadniczej służby wojskowej w 56 pp wlkp. w Krotoszynie. W latach 1936 i 1939 odbył ćwiczenia wojskowe z łączności. Pod koniec 1936 roku zamieszkał z rodziną w Krotoszynie. Miał dwoje dzieci. Był jednym z prekursorów organizacji harcerstwa w powiecie krotoszyńskim
1 września 1939 roku rozpoczął swój szlak wojenny wsiadając (ok. 15.00) do specjalnego pociągu ewakuacyjnego w Krotoszynie, zabierając ze sobą rodzinę ( ewakuacja pracowników poczty, kolejarzy i rezerwistów była obowiązkowa, a rodzin nie). Po odjeździe pociągu ewakuacyjnego specjalnie przygotowane pociągi zrywały tory na trasie do Koźmina i w kierunku Ostrowa, aby utrudnić transport kolejowy wojsk hitlerowskich. Wcześniej Pociąg Pancerny "Poznańczyk" Ostrzelał z rejonu Konarzewa okolice Cieszkowa i Chachalni, gdzie walki toczył 56 pp wlkp ze 138 pp Lanwehry. W tym czasie trwały ostatnie odprawy w budynku Poczty Polskiej, a potem Ludwik przygotowywał się już tylko do ewakuacji i realizacji zadań - zgodnie z rozkazem Naczelnego Wodza. Po drodze odbierał przesyłki pocztowe a kiedy w Jarocinie minął ich pędzący pociąg pancerny "Poznańczyk" zaczął sie niepokoić. Ludwik przeżył ciężkie bombardowanie pociągu w Kole (2.09.1939) oraz bombardowanie w Kutnie (5.09.1939), a potem w okolicy Ozorkowa - 06.09. 1939r. Jeszcze będąc w Kutnie, rozważał możliwość skierowania rodziny do Włocławka, gdzie mieszkała część rodziny Danielaków (relacja siostry Ewy Marciniak), jednak nie było to już możliwe z powodu blokad i zatorów na drogach. W związku z tym zdecydował sie pojechać razem z kolejarzami bardziej na południe - w rejon Ozorkowa a stamtąd do ich "bazy" w Modlnej. W tym czasie realizował zadania kurierskie oraz obserwacyjne, związane z dozorowaniem przestrzeni powietrznej. Likwidował także małe stacje telefoniczne - od Ozorkowa i łącza na trasie marszu do Modlnej, aby utrudnić Niemcom łączność i działania rozpoznawcze. Przekazywał też przesyłki kurierskie. Od 6.09.1939 roku wieczorem po dotarciu do Ozorkowa podróżuje wraz z rodziną furmanką. W godzinach porannych 7 września w wyniku prowadzonego przez Niemców intensywnego ostrzału i rozpoznania - nie zdjąwszy munduru, żegna się z rodziną i próbuje się przedostać do polskiego wojska. Poległ 07.09. 1939 r. w rejonie m. Modlna w wyniku postrzału, wykonując do końca swoje zadania służbowe. Było to bezpośrednio przed bitwą nad Bzurą, do której trwało własnie rozpoznanie z obydwu stron walczących.
Okoliczności śmierci: pole przydrożne w Modlnej k. Ozorkowa (rozstrzelany przez żołnierzy rozpoznania 31pp niemieckiej – 24 DP „saksońskiej”), czołgał się ok. 200m z różańcem w ręce. Do końca wykonywał swoje zadania, nie zdjął munduru, kiedy niemal wszyscy rzucali je do rowów (pocztowcy kolejarze, żołnierze). Dzięki temu został pochowany w odrębnej kwaterze, a nie w mogile zbiorowej. Pochowała go mieszkanka Modlnej, która ofiarowała mu własne prześcieradło, a na pamiątkę zabrała różaniec – relacja córki Krystyny. W 1958 roku ekshumowany i pochowany w Zdunach k. Krotoszyna.
Ludwik Danielak był świadkiem bombardowań w Kole i Kutnie. Podróżował pociągiem ewakuacyjnym z Krotoszyna. Towarzyszyła mu rodzina.

51

osobiście wolę funkcjonariusza Ludwika Danielaka - pocztowca z Krotoszyna i Zdun! To znacznie barwniejsza postać i szlachetniejsza od Ludwika Danielaka Bojara i mordercy Polaków. Tym bardziej ze też walczył i to bez broni!

52

to był patriota!

41

Moim bohaterem jest Ludwik Danielak s. Walentego z Krotoszyna nieugięty i dzielny pocztowiec, szachista i harcerz, Wychowawca młodzieży i patriota!

70

http://pl.prepedia.org/wiki/Ludwik_Danielak. Polecam! Szlachetna postać, czysta jak łza! Wzór dla młodzieży!

41

było 2 Ludwików Danielaków ale tylko jeden jest czysty jak łza i godny naśladowania! To pocztowiec - żołnierz i twórca harcerstwa na ziemi krotoszyńskiej, mieszkaniec Zdun, zamordowany przez Niemców w Modlnej w 1939 roku! Wzór dla młodzieży. Całe swoje życie oddał młodzieży i Polsce! Nikogo nie mordował!

51

bardziej imponuje mi pocztowiec Ludwik Danielak, został zamordowany bo bronił Ojczyzny bez karabinu...Tworzył harcerstwo!

31