Dworzec PKP
ncopy

Powstał wraz z budową w Piotrkowie kolei warszawsko- wiedeńskiej w 1846 roku. Zabudowania zaprojektował Piotr Steinkeller. W roku 1874 powiększono je o od strony północnej o część restauracyjną. Pierwszą gruntowną renowację przeszły w 1884 roku, a następną w 1890 roku. Wówczas to dworzec wyposażono w lampy błyskawiczne. Trzy lata później na dworcowych peronach pojawiło się zadaszenie wsparte na żelaznych kolumienkach, które możemy oglądać do dziś. Największe zniszczenia obiektu miały miejsce w trakcie obu wojen światowych. Po ostatniej w trakcie odbudowy dworzec raz na zawsze stracił swój charakterystyczny dla czasów kolei warszawsko- wiedeńskiej wystrój. 2 maja 1923 roku na piotrkowskim dworcu na kilkunastominutowy postój zatrzymał się jeden z największych dostojników europejskich, Zwycięski Wódz z Wielkiej Wojny, Marszałek Francji Ferdynad Foch, podróżujący wówczas po Polsce. Francuskiego dostojnika witały delegacje wszystkich piotrkowskich instytucji państwowych, społecznych i oświatowych, honorowa kompania wojska polskiego oraz tłum wiwatującej publiczności. W imieniu piotrkowian Marszałka powitał ówczesny prezydent miasta Jan Wallas.

W książce autorstwa doktora Zbigniewa Tanenbauma Gawędy o starym Piotrkowie zachowały się opisy nieistniejącego już wystroju wnętrza dworca. Pierwsza salka, gdzie obecnie stoją pod ścianami jedynie twarde ławki była salonem recepcyjnym z okazałymi, ciężkimi fotelami i kanapami. Meble były kryte zielonym pluszem. Sala ta była I klasą dla nie konsumujących, oczekujących pociągu, znudzonych, lekko drzemiących gości[i]. Z kolei (…) największa sala dworcowa była salą jadalną. Wzdłuż całej ściany od strony obecnego placu dworcowego, zasłaniając okna stał kredens gigant, wyglądający jak gotycka katedra, dekorowana wyprawionymi czaplami, bażantami i bateriami różnokształtnych i wielokolorowych butelek. (…) Wielką salę jadalną dworca wypełniały równolegle ustawione długie stoły, nakryte śnieżnobiałymi obrusami. Czego tam nie było na tych stołach. Od skromnego śledzia, karpia, węgorza do kawioru i jesiotra. Wszystkie te wspaniałości były do nabycia w Piotrkowie, w fili znanych w carskiej Rosji sklepów Kartoszowa[ii].

W 2011 roku budynek dworca przeszedł gruntowny remont i modernizację, która zakończyła się latem 2012 roku.  

Ciekawostka: Wizyta Focha nie obyła się bez małej wpadki, maszynista pociągu, który wiózł słynnego Marszałka Francji, zbyt późno zaczął wyhamowywać skład i ten niespodziewanie minął peron piotrkowskiego dworca. Zanim Zwycięski Wódz z Wielkiej Wojny mógł spotkać się z oczekującym nań tłumem musiało upłynąć kilka dobrych chwil.



[i] Z. Tanenbaum Gawędy o starym Piotrkowie, Piotrków 2012,  s. 63.

[ii] Tamże, s. 64.

D
„Dziennik Narodowy”
„Dziennik Piotrkowski”
„Dzień Trybunalski”
Daens
Dahlberg Eryk Jonson (1625-1703)
Dąb Sienkiewicza
Dąbrowski Bronisław (1847- 1894)
Dąbrowskiego
Dmochowski Mariusz
Dni Muzyki Kameralnej
Dni Piotrkowa
Dobrzańska Emilia
Dobrzański Mirosław
Doktor Ewa
Dom Dutkiewiczowski
Dom Myśliwego i Leśnika
Dom Nauczyciela
Dom Podoficerski
Dom Prasy
Dom Rolnika
Dom Technika
Domańska Henryka
Domek Ogrodnika
Dominikanki
Dominikanów klasztor i kościół
Drukarnia gubernialna
Drukarnia pijarska
Drukarnia Polska
Drukarnia Szterfelda
Drzewo Wolności
Dubois ulica
Dworcowa Restauracja
Dworzec PKS
Dwór bugajski
Dzielnica Żydowska
Dzień Wrzosu
reklama

Społeczność

Doceniamy za wyłączenie AdBlocka na naszym portalu. Postaramy się, aby reklamy nie zakłócały przeglądania strony. Jeśli jakaś reklama lub umiejscowienie jej spowoduje dyskomfort prosimy, poinformuj nas o tym!

Życzymy miłego przeglądania naszej strony!

zamknij komunikat