Młyn w Zaborowie to zabytkowa budowla zlokalizowana we wsi Zaborów, w województwie łódzkim, w niewielkiej odległości od Tomaszowa Mazowieckiego. Młyn znajduje się w centralnej części wsi, przy ulicy Młynarskiej, nad wodami rzeki Piasecznicy. Dojechać tu można skręcając z drogi S8 w drogę wojewódzką numer 713 (zjazd z głównej trasy na węźle Tomaszów Mazowiecki Centrum).

Młyn jest najciekawszą atrakcją Zaborowa. Pierwsze wzmianki o tej wsi pochodzą z roku 1395. Z kolei pod koniec XV wieku wieś należała do dziedzica niedalekiego Ujazdu, niejakiego Piotra Tłuka ze Strykowa. W źródłach historycznych możemy też doszukać się informacji, że w okresie powstania styczniowego dziedzic Komorowa i Zaborowa, Władysław Chociszewski zajmował się produkcją kos dla powstańców, choć z pewnością nie wyrabiał ich na kole młyńskim.

Na temat samego młyna wiadomo niewiele, a szkoda, bo mógłby stanowić atrakcję turystyczną, porównywalną do tej w „Skansenie Rzeki Pilicy”. Wykorzystywany był do lat 60-tych XX wieku. Z pewnością jest jedną z przemysłowych pozostałości okolicy, gdy w pobliskim Komorowie funkcjonowała także papiernia, w której produkowany był papier pakowy i bibuła. W latach 80-tych zmienił się właściciel, który planował remont, a całość chciał uruchomić, jako atrakcję turystyczną. Jednak ostatecznie planów tych nie udało się wprowadzić w życie. Obecnie młyn w Zaborowie jest opuszczony, a jego stan techniczny z roku na rok się pogarsza.

Budynek główny młyna wykonano z drewna, ale sąsiadujące z nim pomieszczenia są murowane, przez co ich stan jest nieco lepszy. Z daleka zwraca uwagę główny budulec, jakim stała się czerwona cegła. Sam młyn składał się z trzech kondygnacji, z których każda posiadała własną funkcję. Na parterze mieściły się pomieszczenia techniczne z maszynami, zaś na wyższych piętrach znajdowały się magazyny na zboże.