1. Nikt nie zaprzecza, że Polska ma na swoim koncie trudną i skomplikowaną historię. Jest to jeden z wielu powodów, dla których brakuje tutaj tej przysłowiowej normalności. Nie ryzykowałabym tezy, że między obydwoma systemami nie było żadnych różnic.
2. Oczywiście, powtarza Pan niejako moje słowa. Każdą ofiarę należy uszanować.
3. Spośród polskich rodzin trudno byłoby znaleźć taką, której nie dotknęłaby ręka okupanta niemieckiego. Ofiary były niemal w każdej rodzinie, a czy w przypadku systemu powojennego możemy też mówić o takiej skali represji??? Wątpię. I o to tu głównie chodzi. Dzień w okupowanej Polsce a ten w PRL... Można by wymieniać szereg różnic. Niechaj będzie ta, na którą zwrócił uwagę 'xyz':
Po 39 roku upodlony Polak nie miał dostępu do szkolnictwa, podlegał nieludzkim, zezwierzęconym przepisom.
Po 45 roku zaczęło działać szkolnictwo i szereg współczesnych pieniaczy antysystemowych wykształciło się właśnie w tamtym okresie.
Naprawdę nie ma różnicy???

00

1. Nie stawiam tezy, że pomiędzy systemami nie było żadnych różnic, tylko, że nie było różnic w funkcjonowaniu aparatu terroru.
2. Tu się zgadzamy
3. A znajdzie mi Pani taką rodzinę, której nie dotknęły ręce okupanta sowieckiego w latach 1939-1941 i po ponownym wkroczeniu Armii Czerwonej w granicę Rzeczypospolitej?
Czy po 44 roku Polak nie podlegał nieludzkim i zezwierzęconym przepisom? Oczywiście np. kara śmierci przewidziana za posiadanie radioodbiornika nie jest zezwierzęconym przepisem. Dostęp do edukacji był dostępem poważnie ograniczonym, a decydowało o nim w dużej mierze "pochodzenie klasowe", że nie wspomnę już o tym, że na studia wyższe władza przyjmowała ludzi bardzo często nie mających matury, a więc uprawnień wymaganych do podjęcia studiów, ale lojalnych wobec wprowadzanego systemu. Podobnie było z kadrą profesorską, obsadzaniem ważnych stanowisk w przedsiębiorstwach. Dziwi się Pani, że mamy teraz takich fachowców jakich mamy?

00