Inowłódz to wieś gminna, będąca jednym z najstarszych miast Polski. Pierwsze wzmianki o nim pochodzą już z 1145 r. Zaś znajdujący się tu romański kościół św. Idziego powstał w zbliżonym okresie. Wyróżnia się spośród innych budowli sakralnych przede wszystkim swoją formą. Przypomina raczej basztę, niż miejsce kultu. Jest zbudowany w formie wieży przylegającej do jednoprzestrzennej prostokątnej nawy zakończonej apsydą, czyli niewielkim, otwartym do wewnątrz pomieszczeniem, które często budowano w formie półkola. Apsydę najczęściej budowano za ołtarzem.
Kościół powstał około XI wieku z fundacji Władysława Hermana, którego rzeźba zdobi plac u podnóża kościółka. Miało to być podziękowanie za narodziny potomka – Bolesława Krzywoustego. Z kolei inne źródła przypisują honory fundatora kościoła właśnie Bolesławowi Krzywoustemu. Jednak już Jan Długosz wspominał w kronikach o Władysławie Hermanie, więc trzymajmy się pierwszej z wersji. Tym bardziej, że w zbliżonym do XI wieku czasie na tej samej górze powstał klasztor Benedyktynek. Niestety w 1241 roku został zburzony podczas najazdu mongolskiego (tatarskiego). Sam kościół też nie oparł się najeźdźcom, choć widoczne w jego bryle cechy architektury obronnej sprawiły, że przetrwał do dziś. Gdy w 1520 roku w Inowłodzu wybudowano drugi kościół, świątynia poświęcona św. Idziemu (patronowi m.in. kulawych, karmiących matek, rybaków, myśliwych, pasterzy, rozbitków czy epileptyków) zaczęła tracić na znaczeniu. Dopiero w 1790 roku podjęto próby odnowienia obiektu, który przez żołnierzy pruskich został zamieniony w magazyn zboża, a jego dach był wówczas pokryty słomą.
Aby odnowić budowlę i przywrócić jej znaczenie duchowe, sprowadzono tu z kapliczki w Giełzowie cudowny obraz Matki Boskiej Bolesnej. Kościół znów stał się świątynią. Później kościółek był restaurowany w latach ‘30 XX wieku, za co dziękować należy ówczesnemu prezydentowi Ignacemu Mościckiemu. To za jego sprawą doszło do renowacji, w trakcie której m.in. podwyższono wieżę kościelną. Otrzymała dodatkową kondygnację. 1 listopada 1938 roku kościół ponownie poświęcono.
Inowłódz rozwijał się dynamicznie do potopu szwedzkiego. Od XIX w. datuje się renesans miejscowości, odkryto wówczas jej walory uzdrowiskowe. W 2016 roku Inowłódz obchodził 950. rocznicę istnienia. Przez te lata wielokrotnie przyjeżdżali tu filmowcy. XVI-wieczne realia postanowiono pokazać filmując okolicę na potrzeby filmu „Epitafium dla Barbary Radziwiłłówny”. Inowłódz i charakterystyczną wieżę kościoła św. Idziego można też obejrzeć na kadrach z filmów „Popioły” Andrzeja Wajdy, „Żołnierz zwycięstwa” Wandy Jakubowskiej, a także w popularnym do dziś serialu „Czterej pancerni i pies” w reżyserii Konrada Nałęckiego. To właśnie w jednym z odcinków Grigorij, Lidka i młody Czereśniak naprawiali popsute koło w aucie, a kręcono tę scenę na drodze z Inowłodza do Rawy Mazowieckiej.
Ale ekipy filmowe kręciły nie tylko opisany powyżej kościół. Doceniły też miejscowe plenery i nabrzeża Pilicy. Także zabudowania, bo Inowłódz przeobraził się m.in. w Kraków z XI stulecia, a obrazy te można zobaczyć w filmie zatytułowanym „Bolesław Śmiały” w reżyserii Witolda Lesiewicza. Z innych znanych filmowych produkcji, w których przewija się w tle miasteczko i górujący nad nim kościół, można wymienić choćby seriale „Przygody pana Michała” Pawła Komorowskiego, „Przyłbice i kaptury” Marka Piestraka czy filmy „Hubal” Bohdana Poręby oraz ”Kanclerz” w reżyserii Ryszarda Bera.
Odwiedzając Inowłódz warto też udać się do zamku, gdzie obecnie mieści się biblioteka, Gminny Dom Kultury oraz Punkt Informacji Turystycznej, a radni gminni zbierają się w jednej z sal na obrady. W Inowłodzu znajduje się także godny uwagi renesansowy kościół św. Michała Archanioła (najprawdopodobniej ufundowany przez Zygmunta Starego) oraz znajdująca się w centrum synagoga.
Droga z Piotrkowa do centrum Inowłodza zajmuje około 40 minut. Najłatwiej tu dojechać drogą krajową S8 i skręcić na węźle Tomaszów Mazowiecki w drogę krajową numer 48. Po minięciu Spały można już zauważyć opisywany dziś kościół.
