Zawsze staram się być obiektywna, rozumiem trudy w pracy szpitala, ale kiedy mój zięć poszedł szukać ratunku w tym szpitalu z potwornym bólem głowy i najpierw odczekał 45 min. na dole - bo pan laryngolog był zajęty, a pielęgniarka o nim zapomniała, a następnie pod gabinetem lekarza, który wyszedł i nawet na niego nie spojrzał, po kolejnej godzinie zięć zrezygnował i wrócił do domu bez pomocy - sytuacja ta każe mi patrzeć sceptycznie na pracę tego szpitala. Chciałabym aby w czołówce było dobro CZŁOWIEKA, który potrzebuje pomocy.