Najmocniej przepraszam - Stanisław Jerzy Lec stoi u mnie na półce od wiek wieków. Znam nawet Jego prawdziwe nazwisko i zazdroszczę, że był baronem. Od literatury, nie od polityki.
W zamian - pojęcia nie mam, kto to Jerzy Kissoń – Jaszczyński.
Może - proszę się zająć tym, co Pan umie i nie dać się wpuszczać w maliny.
Z życzeniami powodzenia.

00

Drogi Panie Janie. Skoro już zdecydował się Pan rozszerzyć swoje wypowiedzi o formy pisemne, proponuję na początek nawiązać współpracę z jakimś polonistą. Słowo mówione, jak mgiełka się rozpłynie - pisane zostanie. I wstyd trwać będzie, dopóki atrament nie sczeźnie.
Pozdrowienia.

00

Drogi Panie, chamskimi komentarzami proszę się nie zrażać i trwać w postanowieniu szerzenia swoich ideałów w internecie. Po słowa chamskiej krytyki "zza rogu" zwykle sięgają zwykli tchórze i miernoty, takich "odważnych" chamów w internecie jest mnóstwo, trzeba się uzbroić w cierpliwość i trwać przy swoim.

00

Nie da się inaczej zrozumieć, jak tylko: Panie Janie: proszę się nie zrażać komentarzem Pauli ;)

00

Szanowny Panie Taki Jeden Pani Paula szczerą prawdę napisała a Panu polecam felieton Pana Grynkiewicza opisujący internetowych trolli i ziółlka na frustrację ....

00

No... Jakąś prawdę ( myślę, że niechcący - mało szczerą) Paula napisała, bo rzeczywiście, z trzech pierwszych komentarzy jeden jest... hmmm...
Używanie słowa, to jednak sztuka. Trudna sztuka.
Jeśli chodzi o zarzut trollizmu, to niejednemu można go postawić. Po prostu nie cierpię niechlujstwa w słowie pisanym. Gadać można, co ślina na język przyniesie; przed napisaniem czegokolwiek trzeba się choć troszkę - zastanowić.
Chociaż, z drugiej strony, może i dobrze, że ludzie piszą jak potrafią. Nie ma lepszego materiału, żeby odczytać charakter człowieka, niż jego pisemne wypowiedzi. I dlatego lepiej, kiedy piszą sami, niż kiedy zatrudniają do tego sekretarzy.

00