W takich warunkach może wkrótce mieszkać Mariusz Trynkiewicz, on i inne „osoby z zaburzeniami psychicznymi stwarzające zagrożenie życia, zdrowia lub wolności seksualnej innych osób”.

Jeśli wobec Mariusza Trynkiewicza sąd postanowi zastosować przymusowe leczenie w zamkniętej jednostce, trafi on do Krajowego Ośrodka Zapobiegania Zachowaniom Dyssocjalnym – ośrodka, który dziś jeszcze nie istnieje. Nie oznacza to jednak, że mordercy z Piotrkowa nie będzie gdzie umieścić tymczasowo. Kwestię tę wyjaśniły nam służby ministra zdrowia. - Na podstawie ustawy z 22 listopada 2013 r. o postępowaniu wobec osób z zaburzeniami psychicznymi stwarzających zagrożenie życia, zdrowia lub wolności seksualnej innych osób powstanie Krajowy Ośrodek Zapobiegania Zachowaniom Dyssocjalnym. Funkcjonowanie Ośrodka będzie przebiegało dwuetapowo – informuje nas Krzysztof Bąk, rzecznik prasowy ministra zdrowia.

Jak wyjaśniają pracownicy Ministerstwa, w pierwszym - przejściowy etapie osoby stwarzające zagrożenie będą umieszczane w jednostkach istniejącej już infrastruktury pozostającej w dyspozycji ministra zdrowia. Drugi - docelowy etap to utworzenie nowego Ośrodka, który (docelowo) będzie przeznaczony dla 60 pacjentów.
Zgodnie z projektem rozporządzenia ministra zdrowia Mariusz Trynkiewicz trafiłby do  Regionalnego Ośrodek Psychiatrii Sądowej w Gostyninie-Zalesiu, bo tę właśnie jednostkę wskazuje Ministerstwo. - Jest to zakład dysponujący zarówno specjalistyczną kadrą naukową, jak stosownymi zabezpieczeniami – dodaje Krzysztof Bąk.
O tym, jak wyglądać będzie życie ludzi, którzy trafią do Ośrodka (tego, który dopiero ma powstać), a także o tym, jak zorganizowana będzie sama jednostka możemy dowiedzieć się z projektu rozporządzenia ministra zdrowia z grudnia 2013 roku w sprawie Krajowego Ośrodka Zapobiegania Zachowaniom Dyssocjalnym.

Do KOZZD trafią ci, wobec których po wykonaniu kary pozbawienia wolności, sąd orzekł umieszczenie w Ośrodku, w związku z koniecznością ich leczenia w warunkach zamkniętych, z uwagi na istnienie istotnego zagrożenia dla porządku prawnego.
Docelowo w KOZZD ma znaleźć się nie więcej niż 60 łóżek. Sale będą 1-osobowe. W jednostce znajdzie się świetlica, stołówka, pokoje do prowadzenia terapii, pokój indywidualnych rozmów, gabinet zabiegowy, pokoje i sanitariaty dla personelu. Sposób rozplanowania pomieszczeń Ośrodka pozwoli na wydzielenie oddziałów liczących od 3 do 10 łóżek.

Każda sala będzie wyposażona w:
- węzeł sanitarny z systemem czujników ruchu połączonych z dyżurką pielęgniarską i stanowiskiem podglądu i dozoru prowadzonego przez pracowników służby ochrony oraz oddzielony od sali ścianami działowymi murowanymi, uniemożliwiającymi podgląd z korytarza, składający się z wykonanych ze stali nierdzewnej: muszli klozetowej, umywalki, natrysku,
- łóżko trwale przymocowane do podłogi, dające możliwość zastosowania przymusu bezpośredniego w postaci izolacji oraz założenia pasów obezwładniających lub kaftana bezpieczeństwa,
- 2 kamery włączone 24 godziny na dobę, z których obraz będzie przekazywany do dyżurki pielęgniarskiej oraz głównego stanowiska podglądu i dozoru,
– szafkę przy łóżku, szafę ubraniową, stolik, krzesło (meble, z wyjątkiem krzesła, wykonane będą z metalu i na stałe przymocowane do ścian lub podłogi),
- 1 okno z lufcikiem górnym oraz szybami uniemożliwiającymi ich zbicie, a także ze stalowymi żaluzjami.
Drzwi i okna wyposażone będą w urządzenia uniemożliwiające samowolne oddalenie się z Ośrodka, w szczególności system czujek podczerwieni sygnalizujący próbę opuszczenia Ośrodka.
Ośrodek wyposażony ma być w:
- system telewizji wewnętrznej umożliwiający obserwację drzwi wejściowych, okien zewnętrznych, sal ogólnych, izolatek oraz korytarzy i pokoi personelu,
- elektroniczny system sygnalizujący niekontrolowane otwarcie drzwi i okien,
- system rejestrowania informacji o zagrożeniu, sygnalizowany przez osobiste elektroniczne urządzenia alarmowe, zapewniający niezwłoczną reakcję na takie zagrożenie,
- bezpośredni dostęp do ogrodzonego terenu rekreacyjnego.
Członkowie personelu Ośrodka otrzymają osobiste elektroniczne urządzenia alarmowe sygnalizujące zagrożenie ze strony osób umieszczonych w KOZZD.

Ośrodek otoczony będzie oświetlonym, monitorowanym za pośrednictwem telewizji wewnętrznej, gładkim murem o wysokości 5,5 m lub będzie mieć inne zabezpieczenia o porównywalnej skuteczności, uniemożliwiające samowolne oddalenie się „pacjentów”.

Na 10 osób przebywających w Ośrodku przypadać będzie: 1 psychiatra, 6 psychologów, 14 pielęgniarek, 7 terapeutów zajęciowych oraz nie więcej niż: 5 wychowawców, 17 sanitariuszy, 27 pracowników służby ochrony.
W skład Ośrodka wchodzić ma budynek o pow. 2400 m kw., obejmujący sale mieszkalne dla pacjentów, świetlice, zaplecze kuchenne, sale terapeutyczne, sanitariaty, dyżurki oraz budynek administracyjno-gospodarczy o pow. 1900 m kw. Łączny koszt budowy i uruchomienia Ośrodka wyniesie... ok. 50,6 mln zł.

Osoba, która trafi do Ośrodka zostanie poddana badaniom wstępnym i umieszczona na odpowiednim oddziale. Lekarz kierujący oddziałem w porozumieniu z psychologiem (a w przypadku osób z zaburzeniami preferencji seksualnych z lekarzem seksuologiem) opracuje indywidualny program terapii dla „pacjenta”. Indywidualny program terapii zostanie opracowany w taki sposób, aby uwzględnione w nim rodzaje zajęć stanowiły system skoordynowanych oddziaływań, mających umożliwić osobom umieszczonym w Ośrodku powrót do społeczeństwa. Jeśli lekarz zaleci leczenie farmakologiczne, wpisane zostanie ono do indywidualnego programu leczenia.
Zajęcia odbywać się mają indywidualnie lub w grupach oraz obejmować w szczególności psychoterapię, fizjoterapię oraz terapię zajęciową. Zajęcia w grupach prowadzone mają być 5 razy w tygodniu, w wymiarze od 3 do 6 godzin dziennie. Zajęcia podzielone będą na bloki tematyczne.

Głównym celem terapii zajęciowej będzie przede wszystkim trening umiejętności społecznych, zmniejszenie napięć emocjonalnych, a także ograniczenie tendencji do zachowań agresywnych i autoagresywnych. Skuteczność leczenia będzie oceniana przez lekarzy raz na pół roku.