Sztafiruje się jako "obrońca zwierząt" a psa zgubiła i ręce rozkłada :-) Komedia na 102 ale dla pieska to istny dramat... Powinno się takich piętnować i nigdy więcej nie dawać pod opiekę nawet wszy! Oby tylko piesek był teraz gdzieś, gdzie jest bezpieczny... Wiadomo coś o psiaku?

413

Pani TUTAJ w czwartek 25 listopada zaadoptowała starego Pankracego. Obiecała mu, zresztą tu, na Forum, ciepły kąt, ciepłą strawę, ciepłe słowo. Po kres. Jakie piękne słowa. Również ja uwierzyłam w nie podczas spotkania przedadopcyjnego w domu pani Tutaj. Nasza wizyta zakończyła się podpisaniem Umowy adopcyjnej i pozostawieniem Pankracego w jego nowym domu. Byłam szczęśliwa, że pies po nieznanych mi, ale z pewnością ciężkich przeżyciach znalazł kogoś, kogo będzie mógł pokochać swoim wiernym psim sercem, przy kim będzie mógł spokojnie i bezpiecznie spędzić swoją starość. Pierwsze poadopcyjne dni utwierdzały mnie w tym przekonaniu. Pani TUTAJ dzwoniła, informowała mnie o zachowanie Pankraca, o jego postępach w zadamawianiu. Wszystkie weterynaryjne działania odłożyłyśmy na czas, kiedy Pankracy całkiem wróci do formy i odzyska wiarę w ludzi. Niestety pies już trzeciego dnia, czyli w niedzielę, uciekł z posesji swojej opiekunki, która o tym fakcie poinformowała mnie dopiero w czwartek wieczorem! I to dopiero po moim nachalnym wydzwanianiu do niej. Czemu tak późno, skoro umowa adopcyjna obligowała ją do natychmiastowego poinformowania mnie o takim zdarzeniu? Również zdrowy rozsądek powinien skłonić zrozpaczoną opiekunkę Pankracego do tego, by natychmiast do mnie zatelefonować. W końcu Pankracy spędził u mnie 2,5 tygodnia, w czasie których byliśmy prawie nierozłączni, Pankracy jeździł ze mną nawet do pracy (na szczęście mogłam sobie pozwolić na to, by go ze sobą zabierać), gdyż b. źle znosił rozłąkę ze mną. Panicznie bał się ponownego porzucenia. Logiczne więc było, że były większe szanse iż Pankracy zareaguje na moje nawoływania, znał moje auto, uwielbiał nim jeździć. Jednak lęk pani TUTAJ przed powiadomieniem mnie o zaginięciu Pankracego, jej dyskomfort wynikający z ewentualnej mojej reakcji na tę wiadomość były ważniejsze niż dobro psa. Nie pomyślała, bądź nie miało to dla niej znaczenia, iż postępując w taki egoistyczny sposób, obniża a nawet całkiem odbiera Pankracemu szanse na odnalezienie go. Do wczorajszego dnia, czyli przez 4 dni, pani TUTAJ nie zrobiła ABSOLUTNIE NIC aby odnaleźć Pankracego. Poza poszukiwaniami, które przeprowadziła tuż po jego ucieczce. W następnych dniach nie wykonała najmniejszego wysiłku. Nie powiadomiła mnie. Nie wywiesiła ogłoszeń. Nie zadzwoniła nawet do do straży miejskiej ani do schroniska (do schroniska zadzwoniła dopiero wczoraj wieczorem na moja prośbę). Cały wczorajszy wieczór spędziłam na rozsyłaniu maili do schronisk działających w sąsiednich miastach, do urzędów gmin, do których Pankracy mógł się zabłąkać. Dziś rano wszystkie te miejsca obdzwoniłam, żeby potwierdzić, że poszukujemy tego psa. Cały dzisiejszy dzień objeżdżałam okolice miejsca, w którym zaginął Pankracy, pytałam napotkanych ludzi, rozwieszałam ogłoszenia, Jeździłam po wylotowych piotrkowskich drogach. Powiadomiłam wszystkich swoich znajomych o poszukiwaniach. ALE WŁAŚCIWIE DLACZEGO JA? Przecież to nie powinna już być moja sprawa. Moja odpowiedzialność za los Pankracego skończyła się w chwili podpisania Umowy adopcyjnej. I to przecież nie przez moją niefrasobliwość Pankracy zaginął. Podczas gdy ja poświęcałam swój czas, energię i pieniądze na poszukiwanie nie swojego już przecież psa, pani TUTAJ nie była w stanie zamieścić nawet ogłoszenia na epiotrkow. A przecież jeszcze nie tak dawno poinformowała za pośrednictwem tego portalu wszystkich zainteresowanych o swoim godnym podziwu uczynku. Nie zamieściła na fb schroniska piotrkowskiego czy tomaszowskiego ogłoszenia o Pankracym, choć poprosiłam ją o to. Dlaczego? Czyżby słowa, które pani TUTAJ napisała o poprzednich właścicielach Pankracego "Za stary. Niepotrzebny. Nikt go nie szuka." dotyczyły także jej samej? Łatwo się komentuje, krytykuje, deklaruje siedząc w ciepłym domu przed komputerem. Gorzej z tymi wszystkimi ideami i wartościami, które się wygłasza na forach, gdy trzeba ponieść konsekwencje swoich czynów i przyznać się do błędu. Pytam tylko dlaczego za błędy pani TUTAJ ma zapłacić Bogu ducha winien pies?
Nie mam w zwyczaju wypowiadać się na forach, nie mam na to czasu ani ochoty, ale takie zachowanie nie może pozostać bez mojego komentarza. Najgorsze w tym wszystkim jest to, ze pani TUTAJ nie widzi w tym, co się stało nawet odrobiny swojej winy.

594

Faktycznie, niezupełnie tak było. Pankracy został zaadoptowany przez panią TUTAJ nie w czwartek, jak napisałam, a w środę 25 listopada. Spędził więc u swojej nowej opiekunki pełne 4 doby, a nie 3. Za pomyłkę przepraszam. Reszta się zgadza co do joty.

504

gdzie ci obroncy psuw powini dostawac te kudle z przydzialu po 5 na lepka

039

Za stary. Niepotrzebny. Nikt go nie szuka. Życzę właścicielom podobnego losu.

34

Jaki fajny piesio :) Czy opiekun się już znalazł?

70

znalazl sie własciciel?

80

Stosunek do zwierząt pokazuje jakim jesteś człowiekiem!!!
Powodzenia dla psiaka.

370

To przykre że ktoś wyrzuca takiego psiaka i nie chce więcej go znać... A on biedny myśli że ktoś po niego wróci ale ludzie niestety są bardzo okrutni. Skoro ktoś nie potrafi dbać o najlepszego przyjaciela jakim jest pies to tym bardziej nie będzie potrafił dbać o ludzi i o swoich bliskich!!

400

Ludzie - ruszcie swe serca. Nie zostawiajcie psich przyjaciół!
Pies to najwierniejsza istota na ziemi - kocha bez względu na wszystko - nie zostawiaj go samego!
Oby właściciel też tęsknił i się szybko odnalazł.

440